Sugarland: Μια ιστορία Ζάχαρης και Μπαχαρικών από τον Άγιο Μαυρίκιο

Η ιστορία της ζάχαρης και των μπαχαρικών στον Άγιο Μαυρίκιο είναι συνυφασμένη με την ιστορία της χώρας, και το ταξίδι κατά μήκος της χώρας για να απολαύσει κανείς τους καρπούς του παρελθόντος προσφέρει μια μοναδική αισθητηριακή εμπειρία.

Κάνοντας πεντάλ ανάμεσα σε καταπράσινα λιβάδια με το αεράκι να χαϊδεύει τα χρυσαφένια άνθη των ζαχαρότευτλων και στα λαμπυρίζοντα γαλαζοπράσινα του Ινδικού Ωκεανού, απολάμβανα τον ψυχρό χειμωνιάτικο αέρα και την ζεστή λιακάδα. Έχοντας φύγει από το πρώην εργοστάσιο ζάχαρης Bel Ombre στα νότιο-δυτικά του Αγίου Μαυρίκιου, εξερευνούσα το νησί με την ElectroBike Discovery (www.electrobikemauritius.com) πάνω στις ρόδες ενός ηλεκτρικού ποδηλάτου διανύοντας μια διαδρομή 26 km μέσα από αμυγδαλεώνες και αρωματικά πευκοδάση, διασχίζοντας χωματόδρομους με διάσπαρτα ηφαιστειακά βότσαλα, περνώντας από μικρά χωριά με παιδάκια που κρέμονταν από τα κλαδιά αιωνόβιων δέντρων Ινδοσυκής και κουνιόντουσαν πέρα δώθε, και από δρόμους όπου κάποτε βρίσκονταν σιδηροδρομικές γραμμές.

Αναμφισβήτητα η γραφική και χαρούμενη αυτή διαδρομή κατά μήκος της νότιας ακτής, σταματώντας για να περιπλανηθούμε στο Jacotet Bay (το σημείο όπου δόθηκε η ιστορική ναυμαχία ανάμεσα στις δυνάμεις των Βρετανών και των Γάλλων) και να ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στα ανεμοδαρμένα απόκρημνα βράχια της παραλίας Gris-Gris, μας προσέφερε ένα μονοπάτι άγριας ομορφιάς γεμάτο ιστορία.

ΈΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ

Στο μικρό χωριό Souillac, συνάντησα ένα αστυνομικό τμήμα το οποίο στεγάζεται σε ένα κτίριο, το οποίο κατά την διάρκεια της Γαλλικής αποικιοκρατίας λειτουργούσε ως κατάλυμα για σκλάβους (που προέρχονταν κυρίως από την Μαδαγασκάρη). Κάθε πρωί οι σκλάβοι ακολουθούσαν ένα μονοπάτι στην πίσω πλευρά του κτιρίου – καθώς δεν έπρεπε να τους δει κανείς να χρησιμοποιούν τον κύριο δρόμο – και διέσχιζαν την ακτή κατευθυνόμενοι προς την αποβάθρα του Λιμανιού Souillac, ενός από τα πιο πολυσύχναστα λιμάνια της εμπορικής οδού των Ινδιών και στρατηγική βάση για την αμυντική υπεράσπιση της νότιας ακτής.

Ακολουθώντας την στροφή του δρόμου ως την καφετιά εκβολή του ποταμού Savanne, βρήκα την παλιά αποβάθρα όπου τον 18ο αιώνα τα αγροτικά προϊόντα – κυρίως η ζάχαρη (που αποτελούσα την κύρια παραγωγή της Ιλ-ντε-Φρανς, όπως ονομαζόταν εκείνη την εποχή το νησί του Ινδικού Ωκεανού)  –  φορτωνόταν από τα γύρω εργοστάσια σε côtiers (βάρκες) με προορισμό την πρωτεύουσα Port Louis. Σήμερα, παρόλο που κανείς μπορεί να δει αγκυροβολημένες εδώ μόνο πιρόγες (μακριά κανό) και η παλιά αποθήκη δίπλα στο ποτάμι έχει μετατραπεί σε ρεστοράν, τα ιστορικά κτίρια στο Souillac εξακολουθούν να αποτελούν γέφυρες με το παρελθόν.

Λόγω του ότι η Ιλ-ντε-Φρανς δεν διέθετε γηγενή πληθυσμό, δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει το γεγονός ότι η βιομηχανία της ζάχαρης οικοδομήθηκε στις πλάτες των σκλάβων. Ευτυχώς, το απαίσιο αυτό σύστημα καταργήθηκε από τους Βρετανούς το 1853, και η κίνηση αυτή προκάλεσε ροή μισθωμένων εργατών από την Ινδία, που ήρθαν να δουλέψουν στις φυτείες ζαχαρότευτλων. Οι εργάτες εγκαταστάθηκαν στην χώρα, φέρνοντας μαζί τους την αγάπη τους για τα μπαχαρικά. Σήμερα, ο Μαυρίκιος αποτελεί πολιτισμικό χωνευτήρι, γεμάτο πλούσιες γεύσεις από την Ινδία και την Αφρική, καθώς επίσης και γαστρονομικές επιρροές από τους αποικιοκράτες που διέσχιζαν τους ωκεανούς αναζητώντας νέες χώρες και γεύσεις.

 

ΕΝΑ ΤΑΠΕΙΝΟ ΙΝΔΙΚΟ ΜΕΝΟΥ

Προκειμένου να απολαύσω αυθεντική σπιτική Ινδική κουζίνα, παρκάρισα το ποδήλατο μου κοντά στην καμινάδα ενός παλιού εργοστασίου ζάχαρης στο χωριό Surinam, και ακολούθησα τους ποδηλατικούς μου οδηγούς ως την κατοικία Mala Heera. Η Electro-Bike Discovery συνεργάζεται με τους χωρικούς  για να τρατάρουν τους φιλοξενούμενους αυθεντικά γεύματα υποστηρίζοντας παράλληλα την κοινότητα.

Ακολουθώντας το υπέροχο άρωμα που αναδυόταν από την κουζίνα, βρήκα την Mala να τηγανίζει τσίλι κέικ ή Gateau Piments (όπως αποκαλούνται διαφορετικά) – τραγανά χρυσοκάστανα σνακ από φακές γεμισμένα με πράσινα και αποξηραμένα τσίλι που ξεχειλίζουν από φρεσκάδα, λόγω της ελεύθερης χρήσης φύλλων κολίανδρου, σερβιρισμένα με υπέροχες ντομάτες, μέντα και τουρσί κολίανδρου, που αποτελούσαν υπέροχα ορεκτικά.

Για κύριο πιάτο, Mala ζύμωσε chapatis (επίπεδο ψωμί) από σιτάλευρο και με προσκάλεσε να δοκιμάσω την τύχη μου στο ζύμωμα. Ενώ η Mala ζύμωνε πέντε five chapatis το λεπτό, το δικό μου μοναδικό chapati έμοιαζε να μην τελειώνει ποτέ! Τα chapatis σερβιρίστηκαν με εφτά χρωματιστά αρτύματα: παχιά και γλυκιά κολοκύθα; κέικ από φασόλια σόγιας σε σάλτσα ντομάτας, διακοσμημένο με φρέσκα κρεμμυδάκια και φύλλα κάρι, τρυφερά και αλμυρά chayote (γνωστά με την τοπική τους ονομασία ως chouchou που χρησιμοποιούνται σε πολλές εγχώριες συνταγές στον Άγιο Μαύρικιο), πικάντικα και ξινά φύλλα τάρο και ένα υγιεινό και καλοφτιαγμένο μείγμα από φασόλια. Το λουκούλλειο αυτό γεύμα συνοδεύτηκε από τραγανή appalam (papadum), παραδοσιακή τοπική λιχουδιά, σερβιρισμένη με γλυκιά, κολλώδη πουτίγκα ταπιόκα ή σάγο με κάρδαμο.

Παρόλο που μπορέσαμε να ανταλλάξουμε μόλις λίγες λέξεις λόγω του γλωσσικού εμποδίου, εκτίμησα πολύ το γεγονός ότι μου δόθηκε η δυνατότητα να δοκιμάσω μια χωριάτικη κουζίνα και να απολαύσω τις καθαρές γεύσεις της ενδοχώρας, από φρέσκα τοπικά προϊόντα και το γενναιόδωρο πνεύμα των κατοίκων.

 

ΓΛΥΚΟΠΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Ο Μαυρίκιος εκτείνεται 65 χιλιόμετρα από το βορρά ως το νότο και 45 χιλιόμετρα από την ανατολή ως την δύση, και περίπου το 38 τοις εκατό της χώρας καλύπτεται από καλλιέργειες ζαχαρότευτλων. Για να μάθετε περισσότερα για αυτό το φυτό που συνδέεται τόσο στενά με την ιστορία του έθνους επισκέφτηκα το L’Aventure du Sucre (www.aventuredusucre.com).

Λειτουργώντας από την εποχή του παλιού εργοστασίου ζάχαρης Beau Plan στην περιοχή Pamplemousses, το διαδραστικό αυτό μουσείο περιλαμβάνει υπέροχα εκθέματα όπως μια πραγματική φορτηγίδα που μετέφερε ζάχαρη, το κατάστρωμα της οποίας ήταν φορτωμένο από σάκους γιούτας γεμάτους ζάχαρη, μηχανές τρένων που κάποτε κινούσαν τα βαγόνια που μετέφεραν ζαχαροκάλαμο, αντικαθιστώντας τα κάρα που έλκονταν από ινδικές αγελάδες (ζεμπού), καθώς και μεγάλα μηχανήματα του παλιού εργοστασίου. Επιχειρώντας μια ιστορική καταγραφή του Μαυρίκιου μέσα από το γλυκό παρελθόν του νησιού, το μουσείο περιλαμβάνει τόσες πολλές πληροφορίες που ούτε μια ολόκληρη μέρα σε αυτό δεν είναι αρκετή.

Εδώ, ενώ ήταν οι Ολλανδοί που εισήγαγαν στο νησί τα ζαχαρότευτλα, ήταν ο Mahé de Labourdonnais εκείνος που δημιούργησε τις πρώτες φυτείες ζάχαρης και εργάστηκε για την ανάπτυξη του νησιού κατά την άφιξη του ως κυβερνήτης το 1735. Αναγνωρίζοντας την γεωγραφική σημασία της Ιλ-ντε-Φρανς στα θαλάσσια εγχειρήματα, έφτιαξε το λιμάνι στο Port Louis και χρησιμοποίησε την στρατηγική αυτή θέση για να εμβολίζει Βρετανικά πλοία που ταξίδευαν προς και από τις Ινδίες . Ο La Bourdonnais βελτίωσε επίσης τις υποδομές του νησιού, και με την άνθιση του εμπορίου, η αποικία ήταν σε θέση να προμηθεύει ζάχαρη και ρούμι σε επισκεπτόμενα πλοία.

Οι χρυσές ωστόσο ημέρες της βιομηχανίας ζάχαρης ευοδώθηκαν μόνο υπό Βρετανική κυριαρχία, κατά την οποία το νησί μετατράπηκε σε αποικία καλλιεργειών, προμηθεύοντας την Αγγλία με ζάχαρη από τον Άγιο Μαυρίκιο. Κατά την περίοδο αιχμής της, ανάμεσα στο 1840 και στο 1860, ο Άγιος Μαυρίκιος διέθετε 259 εργοστάσια ζάχαρης! Μάλιστα, ο Άγιος Μαυρίκιος θεωρείται πρωτοπόρος στην παραγωγή ζάχαρης, καθώς ήταν ο Μαυρικανός χημικός γεωργικών προϊόντων Dr Edmond Icery που παρήγαγε πρώτος άσπρη ζάχαρη στο Εργοστάσιο La Gaité το 1868.

Κάνοντας μια αναδρομή σε αυτές τις ιστορίες, εντυπωσιάστηκα από το γεγονός ότι το μουσείο δεν απέφυγε να παρουσιάσει θέματα που κάθε άλλο παρά γλυκά ήταν. Αντίθετα, σε συνεργασία με την UNESCO , το εκπαιδευτικό του πρόγραμμα “Οι  Δρόμοι του Δουλεμπορίου’,  Η περιπέτεια της Ζάχαρης” ρίχνει φως στο σκοτεινό παρελθόν της χώρας και στις βαναυσότητες που αντιμετώπισαν οι σκλάβοι (συμπεριλαμβανομένης της τιμωρίας τους με στιγματισμό με το σύμβολο του κρίνου σε περίπτωση που επιχειρούσαν να αποδράσουν), καθώς και στην συνεισφορά τους στην ανάπτυξη της χώρας.

Η ιστορία της ζάχαρης συνεχίζεται στο Le Village Boutik όπου 12 ειδικά είδη ζάχαρης από εκείνη με τους πιο ανεπαίσθητους και λεπτούς χρυσαφένιους κόκκους μέχρι την πιο κολλώδη και τραγανή κανονική ντεμεράρα, για την οποίο φημιζόταν το Beau Plan, προσφέρονται για δοκιμή, μαζί με ρούμι που παρασκευάζεται από συστατικά που προσδίδουν ένα λεπτό κεχριμπαρένιο χρυσίζον χρώμα, πλούσια και φρουτώδη ζάχαρη μουσκοβάντο, και παρεμφερή με την γλυκόριζα ζάχαρη από μελάσα. Προσωπικά μου άρεσε πολύ το ρούμι από μελάσα, που ήταν σκούρο, αλμυρό και πικάντικο, με γεύση  καραμέλας βουτύρου.

Για να ολοκληρωθεί η γλυκιά εμπειρία, επιβάλλεται μια επίσκεψη στο ρεστοράν Le Fangourin, το οποίο αντλεί την ονομασία του από τον πρώτο χυμό που προήλθε από το πάτημα των ζαχαρότευτλων! Εδώ, το δίδυμο crème brûlée με γεύση φρέσκων σπόρων βανίλιας και γλυκόπικρου πορτοκαλιού, καραμελωμένη με χρυσή ζάχαρη άχνη, και βελούδινο φοντυ σκούρας σοκολάτας αναμεμειγμένο με μελάσα, που σερβίρεται με τροπικό παγωτό fangourin αποτελεί συνδυασμό που σκοτώνει!

 

ΚΟΡΥΦΑΙΕΣ ΤΡΟΠΙΚΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ

Καλύτερο από το να καταβροχθίζει κανείς γλυκά από ζαχαρότευτλο είναι να απολαμβάνει ρούμι αποσταγμένο από αυτό το τροπικό φυτό, και στο La Rhumerie de Chamarel (www.rhumeriedechamarel.com) που βρίσκεται στην περιοχή Rivière Noire, με κέρασαν απόσταγμα από χυμό ζαχαρότευτλων (Rhum), καλλιεργημένα σε ιδιόκτητη έκταση και μαζεμένα με τα χέρια.

Σε αυτά που είναι απαραίτητο να δοκιμάσετε συγκαταλέγονται παλαιωμένα ρούμι, όπως το φρουτένιο XO, που ωριμάζει σε δρύινα βαρέλια για έξι χρόνια, και προσφέρει πλούσια γεύση καραμέλας και μπαχαρικών, ακριβά ρούμι όπως το διπλά απεσταγμένο ρούμι που κατασκευάζεται χρησιμοποιώντας την ίδια τεχνική με το κονιάκ, και ακριβά λικέρ σε διάφορες γεύσεις, όπως καρύδα, μανταρίνι, καφές και βανίλια.

Αν θέλετε να προσδώσετε στην επίσκεψη σας ένα επιπλέον άγγιγμα πολυτέλειας προτείνεται το ρεστοράν L’Alchimiste, όπου επιβάλλεται να δοκιμάσετε το σιγοβρασμένο χοιρινό που λιώνει στο στόμα σας, μαριναρισμένο σε ρούμι Chamarel σερβιρισμένο με  κρεμώδη, σιγοψημένη σάλτσα με απαλή γεύση τρούφας!

 

ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΤΣΑΓΙΟΥ

Ένα άλλο πολύτιμο αγαθό με μακρά ιστορία στο Μαυρίκιο είναι το τσάι, και ακολουθώντας την La Route du Thé ή την Διαδρομή του Τσαγιού – ένα μονοπάτι που  ξετυλίγεται από την αποικιακού ρυθμού κατοικία και τους κήπους του Domaine des Aubineaux ως το εργοστάσιο τσαγιού και στο δοκιμαστήριο Bois Chéri, με αποκορύφωμα το μεσημεριανό γεύμα στην αποικιακού ρυθμού έπαυλη Saint Aubin – Εκεί ανακάλυψα εξωτικές γεύσεις και πλούσια ιστορία.

 

Μια επίσκεψη στην Έπαυλη des Aubineaux, που ανεγέρθηκε το 1872 και πέρασε από γενιά σε γενιά φτάνοντας στους σημερινούς της ιδιοκτήτες, η διαπρεπής οικογένεια Guimbeau, προσέφερε μια ματιά στην προνομιούχα ζωή των ιδιοκτητών κατά τον  19ο αιώνα. Το σπίτι, που διαθέτει 117 πόρτες και παράθυρα, έπιπλα από ξύλο κανέλας, δάπεδα από ξύλα teak, Ιταλικά πλακάκια, ελαιογραφίες και ασπρόμαυρα πορτρέτα των πρώην ιδιοκτητών, απέπνεαν τον ρομαντισμό της αποικιοκρατικής περιόδου.

 

Στην επόμενη στάση, το Bois Chéri – το πρώτο παρασκευαστήριο τσαγιού στην χώρα, που ξεκίνησε την λειτουργία του το 1892 – Εκεί έμαθα ότι τα  τεϊόδεντρα μεταφέρθηκαν στην πραγματικότητα στον Μαυρίκιο από την Κίνα από έναν ιερέα που ονομαζόταν René Francois Galloys το 1765. Τα δέντρα αυτά δόθηκαν στον διάσημο φυτοκόμο Pierre Poivre, πρώην ιεραπόστολο που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εισαγωγή άνω των 600 σπάνιων φυτών συμπεριλαμβανομένου του μοσχοκάρυδου, του γαρίφαλου, κανέλας και πιπεριού στο νησί. Σήμερα, έναν αιώνα μετά, το Bois Chéri είναι το μεγαλύτερο του παρασκευαστήριο τσαγιού στον Μαυρίκιο και προσφέρει ευρεία γκάμα τσαγιού, συμπεριλαμβανομένου του πράσινου τσαγιού, του τσαγιού με γεύση καρύδας-βανίλιας, μελισσόχορτου-πιπερόριζας και ayapana, και του τσαγιού του βουνού που διευκολύνει την πέψη.

Για μένα, το καλύτερο σημείο της διαδρομής ήταν το αποικιακού ρυθμού σπίτι Saint Aubin (www.saintaubin.mu), που βρίσκεται στους κυματιστούς λόφους του νότου και περιστοιχίζεται από άφθονες φυτείες ζαχαροκάλαμου και τσαγιού με διάσπαρτα θερμοκήπια με άρωμα βανίλιας. Η κατοικία οικοδομήθηκε το 1819 και πήρε το όνομα ενός από τους πρώτους ενοίκους της, του Pierre de Saint Aubin, ενώ σήμερα λειτουργεί ως fusion εστιατόριο. Υπό την διεύθυνση του Σεφ Christopher Krige, το μενού  τιμά τις τοπικές γεύσεις και τα προϊόντα, ενώ αφήνει χώρο για δημιουργικό πειραματισμό.

 

Για ορεκτικό, μου άρεσε η σαλάτα από τραγανή καρδιά ενός ειδικού φοίνικα που αποκαλείται Δικτυόσπερμα ή Princess palm – συνηθισμένο συστατικό σε αυτά τα μέρη – ανακατεμένο με ωμό με τοπικό καπνιστό μάρλιν, καλοτριμμένο καρότο, γλυκό ανανά, κρεμμύδια και φρέσκα παντζάρια, με μερικές σταγόνες ξύδι μπαλσάμικο. Αλλά το πιάτο που πραγματικά ανυπομονούσα να δοκιμάσω ήταν το Κοτόπουλο Βανίλια. Η πρωτοποριακή αυτή δημιουργία δεν με απογοήτευσε. Ήταν μαριναρισμένη με αρωματικά συστατικά βανίλιας φτιαγμένη από λοβούς που καλλιεργούνται στο κτήμα, ενώ το τρυφερό κοτόπουλο σε κρεμώδη σάλτσα με μια ελαφρά υποψία βανίλιας ήταν ότι πιο υγιεινό.

 

Το κτήμα Saint Aubin μπορεί να υπερηφανεύεται ως το πρώτο μέρος στον Μαυρίκιο που παρήγαγε πραγματικό αγροτικό ρούμι (που παρασκευάστηκε διυλίζοντας φρέσκο και καθαρό χυμό από ζαχαροκάλαμο, σε αντίθεση με την ζάχαρη), και στο χειροποίητο αποστακτήριο ρούμι, οι επισκέπτες μπορούν να πληροφορηθούν για την διαδικασία και να απολαύσετε την διαφορά.

 

ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Από όλες τις υπέροχες γεύσεις του τόπου, η κουζίνα που κατά την άποψη μου πιο αντιπροσωπευτική του Μαυρίκιου, ήταν η Κρεολή που δημιουργήθηκε από μια ποικιλία Ινδιάνικων, Αφρικανικών και αποικιοκρατικών επιρροών.

Στο Chez Tante Athalie (+230 243 9266), ένα παραδοσιακό Κρεολή ρεστοράν που περιστοιχίζεται από φυτείες ζαχαροκάλαμων, συνάντησα τους ιδιοκτήτες Robert Gordon-Gentil και Marieline Carlo, οι οποίοι μου εξήγησαν ότι η κουζίνα Κρεολή αντλεί την αγάπη της για τα μπαχαρικά από την Ινδική κληρονομιά, την συμπερίληψη συστατικών όπως τα φασόλια και η κασάβα από τη τις Αφρικανικές της ρίζες, και τα Ευρωπαϊκά της πιάτα από τους αποικιοκράτες που εγκαταστάθηκαν εδώ.

 

Το προκαθορισμένο μενού (τάμπλ ντοτ / table d’hôte) αλλάζει καθημερινά αλλά σχεδόν πάντοτε περιλαμβάνει φακές, δημητριακά και μια ποικιλία κρεάτων όπως το ψάρι, το αρνί, το μοσχάρι και περιστασιακά τα χοιρινά λουκάνικα. Ενώ τα βότανα και τα μπαχαρικά όπως  το γαρίφαλο, η κανέλα και το κάρυ  συνηθίζονται στην Ινδική κουζίνα, η χρήση του μοσχαριού, συνιστά καθαρή ένδειξη ότι έχει δεχτεί επιρροές, καθώς η Ινδική κουζίνα στο μεγαλύτερο μέρος της ακολουθεί τους διατροφικούς περιορισμούς του Ινδουισμού, αποκλείοντας το μοσχάρι. Καλά παραδείγματα αποτελούν σύμφωνα με τον Carlo, το Μοσχάρι Κρεολή, σιγοβρασμένο σε κόκκινο κρασί σύμφωνα με το ξεχωριστό Γαλλικό τρόπο μαγειρικής του βοδινού Μπουργκινιόν και του παραδοσιακού Βρετανικού Κυριακάτικου ψητού. Αυτά τα πιάτα σερβίρονται με την απαιτούμενη πικάντικη σάλτσα από πράσινο τσίλι, αναμεμειγμένη με λιωμένο σκόρδο και μερικές σταγόνες λεμονιού, καθώς και με πίκλες που ονομάζονται achard.

Δοκίμασα rougaille de boeuf (λεπτές φέτες βοδινού μαγειρεμένο σε παχύρευστη και υγιεινό ζωμό ντομάτας με άρωμα από θυμάρι, μαϊντανό, τζίντζερ και σκόρδο) και vindaye poisson, ένα ελαφρώς πικάντικο, γλυκό και ξινό πιάτο που περιλαμβάνει τραγανούς κύβους μάρλιν ανακατεμένους με  μικρά κρεμμύδια, σιναπόσπορους και κουρκουμά. Και τα δυο συνδυάζονταν ιδανικά με τοπικά φρούτα όπως το chouchou και η κολοκύθα μαγειρεμένα με θυμάρι και μαϊντανό, αρωματικό κίτρο (μικροσκοπικά λεμόνια με γλυκούς σιναπόσπορους κα σαφρόν), καρύδα chutney αναμεμειγμένη με φύλλα μέντας και ταμάρινδο και μια κρεμμώδη πιπερόσουπα με κοινά και μαύρα φασόλια.

 

Η προσπάθεια αποκρυπτογράφησης των διαφορετικών γεύσεων και η ενημέρωση γύρω από την προέλευση τους ήταν μια συναρπαστική εμπειρία και προκειμένου να συμβάλλω στην ‘αφομοίωση’ όλων των πληροφοριών σαν Κρεολός, ολοκλήρωσα το γεύμα μου με rhum arrangé – σπιτικό ρούμι αρωματισμένο με ξηρά δαμάσκηνα, μαύρη σταφίδα, πορτοκαλόφλουδα, λοβό βανίλιας και ξυλάκια κανέλας το οποίο σερβίρεται ως χωνευτικό σχεδόν σε κάθε σπίτι κρεολέζικο σπίτι.

 

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΟΥ

Όταν ξεκίνησα το ταξίδι μου, το αρχικό πλάνο ήταν να απολαύσω την αφθονία της χώρας και να μάθω την ιστορία της, αυτό όμως που ανακάλυψα, ήταν ένας ζωντανός μύθος, που εξακολουθούσε να αναπνέει, να εξελίσσεται και πάνω από όλα να τιμά τον εαυτό του.

 

ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ ΟΤΙ;

Ο Μαυρίκιος πήρε το όνομα του από τον Ολλανδό που έφτασε εδώ το 1598, και έδωσε στο έως τότε ακατοίκητο νησί το όνομα του Maurice de Nassau, κυβερνήτη (ανώτερου αξιωματούχου) των Ηνωμένων Επαρχιών της Ολλανδίας. Οι Γάλλοι που κατέκτησαν το νησί τον 18ο αιώνα, μετά τους Ολλανδούς, μετονόμασαν το νησί σε Isle de France. Όταν οι Βρετανοί απέκτησαν τον έλεγχο του νησιού από τους Γάλλους,  το νησί επανήλθε στην παλαιότερη ονομασία του χρησιμοποιώντας το όνομα Μαυρίκιος.

 

Η ΚΡΕΟΛΕΖΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

Για να δοκιμάσετε ένα τυπικό κρεολέζικο γεύμα, επισκεφτείτε το Palais de Barbizon, που βρίσκεται μόλις λίγα μέτρα από το Chamarel’s Chapel of St Anne. Το μικρό αυτό χαρούμενο εστιατόριο που διοικείται από τους Rico and Marie-Ange L’Intelligent, υπερηφανεύεται για τον εγκάρδιο τρόπο σερβιρίσματος του φαγητού. Το νταμπλ ντοτ μενού (περίπου 13 USD το άτομο) περιλαμβάνει κρεολέζικες λιχουδιές όπως ψάρι rougaille (με ψιλοκομμένη φρέσκια ντομάτα με σκόρδο, τσίλι, τζίντζερ), το chouchou με κρέας ελαφιού, και γλυκιά κολοκύθα και παπάγια με χταπόδι για λίγη θαλασσινή γεύση. Ανοιχτό καθημερινά από τις 12μ.μ. έως τις 4μ.μ. +230 5494 0340

ΜΙΑ ΦΡΟΥΤΕΝΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

Το Château de Labourdannais (chateaulabourdonnais.com) στην περιοχή Pamplemousses είναι ένα όμορφο αποικιακό σπίτι που χτίστηκε από τον σημαντικό γεωπόνο Christian Wiehe ανάμεσα στο 1856 και στο1859, σε νέο-κλασσικό, αρχιτεκτονικό στιλ. Βρίσκεται στην τεράστια έπαυλη Labourdannais, μια γεωργική έκταση που άνηκε σε καλλιεργητές ζάχαρης για πολλές γενιές, και ονομάστηκε έτσι προς τιμή του Mahé de Labourdonnais. Ανακαινίστηκε το 2007 και στοίχισε 125 εκατομμύρια MUR, το σπίτι άνοιξε ως μουσείο το 2010, συμβάλλοντας στην οικονομική άνθιση της οικογένειας Wiehe. Μια περιήγηση αποκαλύπτει την μεγαλοπρεπεή Βικτωριανού ρυθμού τραπεζαρία με χειροποιήτη ταπετσαρία από την Αλσατία ακόμα και το κατάστημα ‘godon’ με άφθονα αγαθά. Στο αίθουσα της Ιστορίας της Οικογένειας, οι επισκέπτες ενημερώνονται για τον τρόπο με τον οποίο ο Christian Wiehe διαφοροποίησε τις γεωργικές δραστηριότητες, και η ιστορία αυτή ζωντανεύει στον οπωρώνα, που εκτείνεται σε πάνω από 10.000 m2. Σήμερα το Labourdannais φημίζεται για τους χυμούς, τις μαρμελάδες και τις κομπόστες – που παρασκευάζονται χωρίς τεχνητά βελτιωτικά γεύσης – και διατίθενται για δοκιμή στο κατάστημα δώρων.

 

VN:F [1.9.20_1166]
Rating: 10.0/10 (4 votes cast)
FacebookTwitterPinterest

Βουδαπέστη: Το Διαμάντι του Δούναβη

Βουδαπέστη

Kλασική και ταυτόχρονα μοντέρνα, η πρωτεύουσα της Ουγγαρίας έχει βρει τη θέση της ανάμεσα στους καλύτερους ευρωπαϊκούς προορισμούς.

Η Βουδαπέστη είναι μια πανέμορφη πόλη. Κάποιοι τη συγκρίνουν με το Παρίσι, κυρίως λόγω των εκπληκτικών εικόνων που βλέπει κανείς όταν περπατάει κατά μήκος του Δούναβη το σούρουπο, οπότε αρχίζουν να φωτίζονται οι γέφυρές της και τα επιβλητικά κτίρια που βρίσκονται στις όχθες του ποταμού, όπως το Κοινοβούλιο και τα πρώην ανάκτορα. Αλλά το πιο γοητευτικό στοιχείο της είναι τα ζωντανά απομεινάρια των διαφορετικών πολιτισμών που πέρασαν από εδώ, το πώς το μπαρόκ μπλέκεται με το νεοκλασικό, το εκλεκτικό και το αρ νουβό, το πώς οι κουλτούρες των Εβραίων, των Τσιγγάνων και των Μαγυάρων συνυπάρχουν με τη μοντέρνα κουλτούρα των νέων, με τα γκράφιτι και την παγκόσμια πατέντα των αποκαλούμενων ruin pubs (μπαρ διακοσμημένα με αντικείμενα από παζάρια και σκουπίδια) και ταυτόχρονα με τα ιστορικά grand cafes και τα θερμά λουτρά, που προσελκύουν επισκέπτες από όλη την Ευρώπη.
Η Βουδαπέστη αποτελείται ουσιαστικά από τρεις πόλεις: τη Βούδα, την Πέστη και την Οβούδα. Από την ένωσή τους, το 1873, προέκυψε η σημερινή πόλη. Η Βούδα είναι πιο ήσυχη και αποτελεί τόπο κατοικίας οικογενειών καθώς και της υψηλής κοινωνίας (όπως και η Οβούδα), ενώ η Πέστη είναι το εμπορικό κέντρο, όπου βρίσκονται επίσης τα μπαρ και τα εστιατόρια.

Τα κύρια αξιοθέατα

Το Βασιλικό Παλάτι, το οποίο βομβαρδίστηκε και ξαναχτίστηκε περισσότερες από έξι φορές από τότε που ανεγέρθηκε από τον βασιλιά Μπέλα Δ΄, στα μέσα του 13ου αιώνα. Σήμερα φιλοξενεί σημαντικά μουσεία, όπως η Εθνική Πινακοθήκη της Ουγγαρίας, το Ιστορικό Μουσείο και η Εθνική Βιβλιοθήκη Széchenyi, καθώς και εντυπωσιακά αγάλματα και μνημεία. Στην ευρύτερη περιοχή του Κάστρου βρίσκονται κάποια ακόμη σημαντικά αξιοθέατα, όπως η νεογοτθική εκκλησία του Mátyás και ο Προμαχώνας των Ψαράδων, με την καταπληκτική θέα στην Πέστη.

Τα θερμά λουτρά. Στη Βουδαπέστη υπάρχουν περισσότερες από εκατό θερμές πηγές και δεκάδες λουτρά, άλλα οθωμανικού στυλ, άλλα αρ νουβό και κάποια σύγχρονης αισθητικής. Τα οθωμανικά Király (Fő utca 84) χρονολογούνται από τα τέλη του 16ου αιώνα και είναι από τα πιο όμορφα στην πόλη. Τα Rudas (Dobrentei tér 9) χτίστηκαν το 1566, ανακαινίστηκαν πρόσφατα και διαθέτουν μια αριστουργηματική οκτάγωνη πισίνα· τα βράδια του Σαββατοκύριακου μετατρέπονται σε ένα μεγάλο υδάτινο πάρτι.
Τα Gellert (Kelenhegyi utca 4) έχουν αρ νουβό αισθητική και την πιο ωραία εσωτερική πισίνα. Τo Széchenyi (Állatkerti körút 9-11) είναι ένα λούνα παρκ με τεράστιες εξωτερικές πισίνες (που είναι γεμάτες ακόμη και το χειμώνα), δώδεκα εσωτερικά λουτρά και πέντε εσωτερικές πισίνες. Τέλος, τα Racz (Hadnagy utca 8-10), που ανακαινίστηκαν πέρυσι, είναι ο βασιλιάς των λουτρών και περιλαμβάνουν και ένα πεντάστερο ξενοδοχείο με 67 δωμάτια.

 

Τις γέφυρες του Δούναβη. Οκτώ στον αριθμό, αποτελούν εμβληματικά σημεία της πόλης και ιδανικές για περίπατο. Οι πιο κεντρικές είναι η γέφυρα της Μαργαρίτας, η γέφυρα των Αλυσίδων, η γέφυρα της Ελισάβετ, η γέφυρα της Ελευθερίας.

 Την πλατεία Ηρώων, με το μνημείο προς τιμήν των μεγάλων μορφών της ουγγρικής ιστορίας. Χτίστηκε για τον εορτασμό των χιλίων χρόνων από την κατάκτηση της Ουγγαρίας από τους Μαγυάρους. Στα δεξιά της πλατείας βρίσκεται το κτίριο της Πινακοθήκης και αριστερά το Μουσείο Καλών Τεχνών. Αποτελεί την είσοδο στο City Park, το μεγαλύτερο πάρκο στη Βουδαπέστη, που περιλαμβάνει ζωολογικό κήπο, λούνα παρκ, ένα κάστρο, καφετέριες και εστιατόρια (δοκιμάστε την κουζίνα στο Robinson, που «πλέει» στη λίμνη, και στο Gundel, ένα από τα καλύτερα εστιατόρια της πόλης). Από την άλλη πλευρά της πλατείας ξεκινάει η λεωφόρος Andrássy, που έχει ανακηρυ χθεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO και διαθέτει μερικά από τα πιο ωραία σπίτια της πόλης.

Τη Βασιλική του Αγίου Στεφάνου. Η μεγαλύτερη και πιο σημαντική χριστιανική εκκλησία της Βουδαπέστης είναι ένα διαμάντι της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής.

Οι πιο ενδιαφέρουσες διαδρομές

 Το Κάστρο περιλαμβάνει τα σημαντικότερα μεσαιωνικά μνημεία και μουσεία της πόλης, ενώ αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Θα ανεβείτε με το τελεφερίκ, που ξεκινάει από τη δυτική πλευρά της γέφυρας των Αλυσίδων. Για φαγητό επιλέξτε το Fortuna Önkiszolgáló (Fortuna utca 4), που σερβίρει απλή ουγγρική κουζίνα, ενώ για καφέ και γλυκό το Ruszwurm Cukrászda (Szentháromság utca 7), ένα μικροσκοπικό ζαχαροπλαστείο που λειτουργεί από το 1827. Για ποτό το Oscar American Bar (Ostrom utca 14), που σερβίρει ωραία κοκτέιλ. Ουγγρικές πορσελάνες θα βρείτε στο Herend Village Pottery (Bem rak-part 37).

To Belváros είναι η καρδιά της Πέστης και το πιο τουριστικό σημείο της. Τη συνοικία διασχίζει η Vaci utca, ο εμπορικός δρόμος της πόλης. Αξίζει οπωσδήποτε μία στάση στο ιστορικό καφέ Gerbeaud 9 (Vörösmarty tér 7-8), που λειτουργεί από το 1858 και σερβίρει εξαιρετικά γλυκά. Δίπλα ακριβώς βρίσκεται το Onyx (Vörösmarty tér 7-8), ένα από τα δύο εστιατόρια της Βουδαπέστης που διαθέτουν αστέρι Michelin, το οποίο ηγείται της γαστρονομικής αναγέννησης της ουγγρικής κουζίνας που συντελείται τα τελευταία χρόνια. Κάντε μια στάση στo εκπληκτικό καφέ Csendes (Ferenczy István utca 5), με τη σουρεαλιστική διακόσμηση, σαν μουσείο cheap art (έχει μέχρι και μπανιέρα κομμένη στα δύο για κάθισμα). Εξαιρετικό φαγητό σερβίρει και το Gerlóczy (Gerlóczy utca 1), το οποίο θυμίζει παριζιάνικο μπιστρό και έχει τραπεζάκια έξω σε μια μικροσκοπική ήσυχη πλατεία (συχνά θα πετύχετε και live πιάνο). Στην οδό Nagymezo, το Μπροντγουέι της Βουδαπέστης, βρίσκονται τα περισσότερα θέατρα της πόλης. Γύρω από την πλατεία Oktogon αναζητήστε το Pesti Diszno (Nagymezo str. 19), που έχει εξαιρετικά τάπας και μεγάλη ποικιλία από pálinka, το ουγγρικό τσίπουρο.

 Η εβραϊκή συνοικία είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη περιοχή της Πέστης και η καρδιά της διασκέδασης, αφού εκεί έχουν ανοίξει δεκάδες εστιατόρια, καφέ και μπαρ. Εμβληματικό αξιοθέατο της γειτονιάς, η επιβλητική εβραϊκή συναγωγή, η μεγαλύτερη στην ηπειρωτική Ευρώπη, αλλά και η ruin pub Szimpla Κert (Kazinczy utca 14), ένας τεράστιος, λαβυρινθώδης χώρος διακοσμημένος με χιλιάδες μεγάλα και μικρά αντικείμενα τα οποία έχουν περισυλλεγεί κυρίως από τα σκουπίδια – έχει ψηφιστεί το καλύτερο μπαρ στον κόσμο. Για έναν πρωινό εσπρέσο προτιμήστε το Művész Kávéház (Andrássy utca 29), που λειτουργεί από το 1898. Διαγωνίως απέναντι βρίσκεται και η Όπερα. Μεγάλο ενδιαφέρον για τους μουσικόφιλους έχει και το μουσείο Franz Liszt (VI Vörösmarty utca 35).

Για ψώνια, στην Printa Akádemia (Rumbach Sebestyén 10) θα βρείτε ωραία design αντικείμενα και ρούχα που φτιάχνονται στο εργαστήριο στο πίσω μέρος του μαγαζιού, τα Tisza (Károly körút 1) είναι τα κλασικά ουγγρικά αθλητικά παπούτσια που είναι ξανά στη μόδα, στο Tipton (Király 38) θα βρείτε ωραία ξύλινα γυαλιά ηλίου, στο Kontakt (Károly körút 22) design αντικείμενα εμπνευσμένα από τα προϊόντα της Apple και, τέλος, στο Cukorka (Múzeum körút 7) γλυκά και καραμέλες που παρασκευάζουν μπροστά σας οι τρεις συμπαθέστατες ιδιοκτήτριες. Τον καλύτερο καφέ στην περιοχή τον σερβίρει το Lumen (Mikszáth Kálmán tér 2), που συχνά διοργανώνει εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας, ενώ το καλύτερο εστιατόριο είναι το Macesz Huszár (Dob utca 26), το οποίο σερβίρει παραδοσιακή εβραϊκή κου ζίνα σε ένα χώρο που αναπαριστά ένα παλιό εβραϊκό αστικό σπίτι, με τον σεφ Tasnadi Akos να κάνει θαύματα στην κουζίνα.

Πολύ καλό και με τραπεζάκια στην είσοδο του πάρκου Karolyi είναι και το Csendes Társ (Magyar utca 16), το οποίο σερβίρει υψηλής γαστριμαργικής ποιότητας σνακ και διαθέτει μεγάλη λίστα κρασιών. Δίπλα βρίσκεται το απίθανο παγωτατζίδικο Egy Falat Csendes, μερικά μέτρα πιο κάτω (Magyar utca 26) η γκαλερί Vintage, με ενδιαφέρουσες εκθέσεις φωτογραφίας, ενώ το Govinda Sarok (Papnovelde utca 1) σερβίρει ιταλικές, ινδικές και πακιστανικές συνταγές χορτοφαγικών πιάτων. Το Gozsdu Udvar είναι ένα τεράστιο συγκρότημα με στοές και πεζόδρομους που χτίστηκε το 1908 και τα τελευταία χρόνια έχει γεμίσει με καφέ, μπαρ και εστιατόρια. Για ποτό, εκτός από το Szimpla Kert, αξίζει ένα πέρασμα και από το Lokal (Dob utca 18), με τον ωραίο κήπο και τις σουίνγκ μουσικές. Στο Kisuzem (Kis Diofautca 2) μπορεί να πετύχετε και live μουσική. Τέλος, αν θέλετε να ζήσετε μια αυθεντική underground εμπειρία, ανεβείτε στην ταράτσα του εμπορικού κέντρου Skala, όπου βρίσκεται ένα καταπληκτικό roof club, το Corvinteto (Corvin Aruhaz 7), το οποίο φιλοξενεί συχνά διάσημους DJ.

VN:F [1.9.20_1166]
Rating: 0.0/10 (0 votes cast)
FacebookTwitterPinterest

10 λόγοι για να επισκεφτείτε το Ντίσελντορφ

1

Φυσική ομορφιά, καλό φαγητό και μια ζωντανή εικαστική σκηνή είναι μόνο μερικοί από τους λόγους για τους οποίους αξίζει να γνωρίσετε από κοντά την ιστορική πόλη.

 

Βόλτα στις όχθες του Ρήνου: Το ποτάμι έχει στις καταπράσινες όχθες του διαδρομές για πεζοπορία, ποδηλατόδρομους, κιόσκια, παγκάκια, χώρους που προσελκύουν καθημερινά χιλιάδες επισκέπτες. Στο κέντρο, στην ανατολική όχθη, η Rheinuferpromenade περνάει στο πλάι της παλιάς πόλης, της Burgplatz, και από το παλιό λιμάνι.

 

Iστορικά πάρκα: Τρία παλάτια, τα SchlossBenrath, SchlossEller και SchlossHeltorf, προσφέρουν ένα ταξίδι στο αυτοκρατορικό παρελθόν της πόλης, ενώ οι κήποι τους, φτιαγμένοι σε αγγλικό και βρετανικό στυλ, προσφέρονται για ήρεμους περιπάτους ανάμεσα στις λιμνούλες και στα μονοπάτια που φτάνουν μέχρι τον Ρήνο.

 

Τέχνη: Με 26 μουσεία και πάνω από 100 γκαλερί, το Ντίσελντορφ μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί «πόλη της τέχνης»· άλλωστε, η Ακαδημία Τεχνών του εγκαινιάστηκε το 1772. Στο μουσείο Kunstpalastθα δείτε έργα του Γκέρχαρντ Ρίχτερ – του πιο επιτυχημένου εν ζωή ζωγράφου, ο οποίος ήταν καθηγητής στην τοπική σχολή Καλών Τεχνών -όπως και έργα του Ρούμπενς. Η καρδιά της μοντέρνας τέχνης χτυπά στο Kunstraum, στο Bilk, όπου μπορείτε να δείτε έργα νέων, επιλεγμένων, ταλαντούχων καλλιτεχνών.

 

Aρχιτεκτονική: Όλη η μοντέρνα ιστορία της πόλης είναι συγκεντρωμένη στο MedienHafen, όπου τα τρία συγκροτήματα κτιρίων του FrankO. Gehry βρίσκονται δίπλα στον πύργο τηλεπικοινωνιών, στο κτίριο της τοπικής ραδιοτηλεόρασης και στον γυάλινο πύργο-ρόμβο Stadttor, που φιλοξενεί την έδρα της τοπικής κυβέρνησης. Λίγο πιο βόρεια, η «τριλογία» των Ehrenhof, ForumNRW και Tonhalle δίνει με επιβλητικό τόνο την ατμόσφαιρα της δεκαετίας του ’20.


Φαγητό
: Η κουζίνα του Ρήνου κινείται, φυσικά, γύρω από το κρέας και οι σπεσιαλιτέ της πόλης είναι το ribsteak με μουστάρδα και το κοκκινιστό μοσχάρι. Μύδια από το ποτάμι είναι το βασικό συστατικό σε πολλά πιάτα, ενώ πολλοί ενθουσιάζονται μόλις ανακαλύπτουν το rosenkränzchen (μικρό «γυριστό» λουκάνικο), το rievkooche (πατάτες με τηγανίτες) και το halvehahn (τυρί mainzer με κύμινο και ψωμί). Μπορείτε να φάτε στο Monkey’sWest (Graf-Adolf-Platz 15) και στην μπιραρία ZumSchlüssel (Bolkerstr. 43-47). Η απόλυτα γκουρμέ εμπειρία στο Shabby Chic, στο MedienHafen.

 

Οι ντόπιες μπίρες: Με πάνω από 250 μπιραρίες συγκεντρωμένες στα σοκάκια της παλιάς πόλης, η περιοχή είναι γνωστή ως το «μεγαλύτερο μπαρ του κόσμου». Αναζητήστε εκείνες που διαθέτουν την τοπική μπίρα Alt (σημαίνει «παλιός»), μια σκουρόχρωμη, αφροζύμωτη μπίρα που σερβίρεται σε κοντό, κυλινδρικό ποτήρι. Οι σερβιτόροι θα σας το γεμίζουν συνεχώς, μέχρι να βάλετε το σουβέρ πάνω του.


Nightlife
: Στο Ντίσελντορφ ο κόσμος ξέρει να διασκεδάζει, και ξεκινά από τα μπαρ και τις παμπ. Τα παραδοσιακά και κλασικά παρατάσσονται γύρω από τις GrünstrasseandSteinstrasse, τα πιο μοντέρνα κοντά στο λιμάνι, τα νεανικά και φασαριόζικα κατά μήκος της RatingerStrasse.


Shopping
: HKöningsallee είναι ένας από τους πιο σικ εμπορικούς δρόμους της Ευρώπης – πολλοί την ονομάζουν Champs-Élysées της Γερμανίας. Εκτείνεται στο κέντρο της πόλης, στις δύο όχθες ενός καναλιού, και εκεί βρίσκονται τα καταστήματα των διάσημων σχεδιαστών, καθώς και όλες οι φίρμες πολυτελείας. Κοντά της είναι και η Schadowstrasse, ο δεύτερος πόλος έλξης των shoppers, ενώ οι ανερχόμενοι δημιουργοί έχουν μαζευτεί στο Flingern. Για αντίκες θα πάτε στο Carlstadt.


X
ριστουγεννιάτικες αγορές: Κιόσκια κάθε λογής χρωματίζουν με εορταστικό τόνο την πόλη από το φθινόπωρο. Στη Sternchenmarkt, δίπλα στην Königsallee, και σε άλλες τέσσερις πλατείες της πόλης, μπορείτε να πιείτε gluehwein (ζεστό γλυκό κρασί), να φάτε bratwurst (ψητό λουκάνικο σε ψωμάκι) και μπανάνες βουτηγμένες σε σοκολάτα, να κάνετε παγοδρομίες -στην Gustaf-Gründgens-Platz- και να αγοράσετε αναμνηστικά. Λαμπερά φωτάκια αστράφτουν στο χιόνι και οι μουσικές ακούγονται μέχρι πέρα από το ποτάμι. Η αγορά στη Schadowplatz έχει και δραστηριότητες για παιδιά.


Eκδρομές

– Στο νησί-μουσείο Hombroich, μόλις δέκα λεπτά με το αυτοκίνητο από την πόλη, μπορείτε να δείτε αγάλματα ανάμεσα στα δέντρα, έργα μοντέρνας τέχνης στα κτίρια και στούντιο καλλιτεχνών σε ένα χώρο που κάποτε ήταν βάση πυραύλων.

– Το σπήλαιο όπου ανακαλύφθηκε ο άνθρωπος του Νεάντερταλ και το ομώνυμο μουσείο που λειτουργεί εκεί βρίσκονται λίγο έξω από το Ντίσελντορφ (www.neanderthal.de).

– Στο Schloss Burg, κοντά στο Solingen, θα δείτε πώς ζούσαν οι ιππότες τον Μεσαίωνα, καθώς και μια αναπαράσταση της ζωής εκείνη την εποχή.

Πτήσεις
Με την Aegean απο Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Απο το Ελευθέριος Βενιζέλος υπάρχουν καθημερινές απ’ευθείας πτήσεις με τιμές που αρχίζουν απο 69€ για απλή μετάβαση με τους φόρους. Απο Θεσσαλονίκη επίσης υπάρχουν απ’ευθείας δρομολόγια με τιμές που αρχίζουν απο 39€ για αεροπορικό εισιτήριο απλής μετάβασης. Κάντε κράτηση τώρα μέσα απο την σελίδα μας www.aeroporika.gr

VN:F [1.9.20_1166]
Rating: 9.2/10 (5 votes cast)
FacebookTwitterPinterest

Μακροχρόνιο εισιτήριο First Class

επιβατης κινα

Θα μπορούσε να συμβεί οπουδήποτε, αλλά αυτή η ιστρία έρχεται απο την Κίνα και αφορά έναν άνθρωπο που αγόρασε ενα εισιτήριο πρώτης θέσης με την China Eastern Airlines και κατάφερε να το χρησιμοποιήσετε για να απολαμβάνει δωρεάν γεύματα και ποτά στο VIP lounge του αεροδρομίου Xi’an – για σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο.

Στην Κίνα οι αίθουσες αναμονής των αεροδρομίων είναι ανοικτές για εισιτήρια πρώτης θέσης και επιβάτες στην business class, και προσφέρουν πλούσιο μπουφέ, συμπεριλαμβανομένων noodles, σούπες, ζυμαρικά, φρούτα, γλυκά και πολλά άλλα. Μετά απο κάθε γέυμα ο επιβάτης της China Eastern Airlines, άλλαζε την ημερομηνία του εισιτηρίου του και πήγενε σπίτι του. Αυτο το επανέλαβε για πάνω από 300 φορές, χωρίς καν ποτέ να κάνει check-in σε κάποια πτηση.

Τα εισιτήρια της Premium κατηγορίας συχνά έχουν μικρά ή καθόλου τέλη για αλλαγές στις ημερομηνίες, ωστόσο είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς οτι θα μπορούσε κάποιος να φτάσει σε ένα τέτοιο σημείο, απο την άλλη θα μπορούσαν να το έχουν περάσει για ”πολύ τακτικό επιβάτη”. Δεδομένου ότι τα εισιτήρια αυτά ισχύουν για ένα έτος, όταν στο τέλος προσπάθησε να επιστρέψει πίσω το εισιτήριο του και να πάρει πίσω τα χρήματα του, ένας από τους υπαλλήλους τον υποπτεύθηκε και τον «πίασανε». Παρόλο που είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς αυτο το κενό δεν παραβιάζει κανένα κανόνα.

VN:F [1.9.20_1166]
Rating: 10.0/10 (2 votes cast)
FacebookTwitterPinterest

ΤΕΧΕΡΑΝΗ, ΙΡΑΝ | Πρωτοχρονία στην Τεχεράνη

Αγαπητοί ταξιδιώτες, οπως πάντα, δημοσιεύουμε για σας, όχι μόνο ειδήσεις, ταξιδιωτικά νέα και χρήσιμες πληροφορίες, αλλά και τις ιστορίες των συντακτών μας και αναγνωστών μας, απο τα ταξίδια τους. Σήμερα θα σας φέρουμε μια ταξιδιώτικη ιστορία απο απο τις «Χριστουγεννιατικες διακοπές» στην ανεξερεύνητη πρωτεύουσα του Ιράν – την Τεχεράνη. Οι ανταποκριτές μας θα μοιραστούν μαζί σας τις εμπειρίες, τις παρατηρήσεις και τις συμβουλές τους για το επόμενο ταξίδι σας στην Τεχεράνη.

Τεχεράνη, Ιραν

Η πτήση της Belavia μας φέρνει στο Διεθνές Αεροδρόμιο της Τεχεράνης Imam Khomeini (IΚΑ), το αεροδρόμιο κατασκευάσμενο μόλις το 2005 λαμβανει όλες τις εγχώριες και διεθνεις πτησεις και αποτελεί την κύρια πύλη για την είσοδο στο Ιράν. Το αεροδρόμιο είναι τεράστιο, όλα ειναι πολύ οργανωμένα και δεν θα δυσκολευθείτε να βρείτε τον δρόμο για την παραλαβή των αποκευών σας αφου πρώτα περάσετε απο τον ελεγχό τον διαβατηρίων. Προετοιμαστείτε για αναμονη περίπου μιας ώρα για τον έλεγχο καθως υπαρχουν μονο δυο σειρές για διαβατηρία ξένων υπηκοων και σε αυτές μαζί με τους ξένους περιμένουν και Ιρανοί. Έαν εχετε ήδη βιζα πριν απο την αφιξη σας στο αεροδρομιο (κατι που συνισταται) ο ελεγχος θα ειναι τυπικος και δεν θα εχετε καποιο προβλημα κατα την διαρκεια του ελεγχου, γενικα οι Ιρανοι ειναι πολυ φιλικοι με τους ξενους και προσπαθουν να βοηθησουν σε οτιδηποτε προκυψει. Για πληροφορίες σχετικά με την απόκτηση βίζας για το Ιράν θα βρείτε χρήσιμες πληροφορίες στην σελίδα μας:

http://www.aeroporika.gr/traveller-guide/index_visa.htm#8

Μετα την παραλαβη των αποσκευων σας θα χρειαστει να αλλαξετε χρηματα για να παρετε ταξι ή λεωφορειο για το κεντρο την πολης. Στις αφιξεις θα βρειτε ενα ανταλακτηριο (currency exchange) αλλα η ισοτιμια δεν ειναι καλη, ωστοσο στον επανω οροφο (στις αναχωρησεις) υπαρχει ενα ανταλακτηριο στο οποιο η ισοτημια ειναι αρκετα καλη και συνιστατε να αλλαξετε εκει τα χρήματα σας. Θα πρεπει να γνωριζεται οτι στο Ιραν παρολο που υπαρχουν παντου ΑΤΜ οι ξενες καρτες δεν λειτουργουν (ουτε για μετρητα ουτε για συναλαγες στα καταστηματα) οποτε πριν ξεκινησετε το ταξιδι σας θα πρεπει να σιγουρευτειτε οτι εχετε αρκετα μετρητα μαζι σας για ολο το χρονικο διαστημα που θα παραμείνετε στο Ιραν.

 

Απο το αεροδρόμιο στο κέντρο
Έξω απο τον τερματικό σταθμό των αφίξεων (και των αναχωρήσεων) υπαρχουν εκατοντάδες ταξι στα οποια οι οδηγοι θα σας προτεινουν να σας μεταφέρουν στον προορισμο σας (στο κέντρο της πόλης) με αντιτιμο 20$-25$, γενικα οπως και σε καθε χώρα οι ταξιτζηδες οπου βρουν ξένους προσπαθουν να χρεωσουν πιο υψηλες τιμες οποτε προσπαθειστε να τους αποφυγετε εκτος και εαν κανετε καποια καλη συμφωνια στην τιμη. Στην αιθουσα των αφιξεων θα βρειτε ενα γραφειο ταξι το οποιο θα σας κλεισει ενα απο τα πρασινα επίσημα ταξι για την μεταφορα σας στο κεντρο της πολης με κοστος περιπου 15$ (450,000 Ριαλ).

 

Γενικά
H Τεχεράνη έχει επίσης κερδίσει τη φήμη ως μιας πολης γεματη νέφος και με κυκλοφοριακά προβλήματα. Οι δρομοι της Τεχεράνης τις πρωινες ώρες ειναι παντα μποτιλιαρισμενοι και οι οδηγοι χωρις κανονες οδηγουν οπως θελουν, θα δειτε απειρες φορες αυτοκινητα να περνανε με κοκκινο και θα χρειαστει ισως λιγο χρονο για να συνηθησετε τους δρομους και την συμπεριφορα των οδηγων αλλα υστερα θα αποκτεισετε οικιοτητα και με λιγο παραπανω προσοχη δεν θα εχετε καποιο προβλημα στις μετακινησεις σας μεσα στην πολη. Παρολα αυτα μπορείτε να βρείτε μια ατελείωτη σειρά από ωραία και ζεστά σημεία μέσα και γύρω από την πόλη – εάν ξέρετε πού να κοιτάξετε. Η Τεχεράνη είναι μια πόλη γεματη με πάρκα, διαθέτει περισσότερα από 800 και όλα καλά διατηρημένα για να μπορουν να τα απολαμβανουν οι κατοικοι της . Η πόλη είναι περίου 1600μ πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και ως εκ τούτου είναι πιο δροσερή από άλλες πόλεις της Μέσης Ανατολής. Οι θερμοκρασίες το καλοκαίρι είναι περίπου 32 ° C. Ο αέρας τείνει να είναι πολύ ξηρό .

Το Μετρο εχει 5 γραμμες και θα σας βολεψει πολυ στις μετακινησεις σας καθοτι ειναι πολυ φτηνο (5000 ριαλ το εισιτηριο = περιπου 0.12€) και μπορει να σας παει σχεδον σε ολα τα κεντρικα αξιοθεατα της Τεχερανης μεχρι και τους προποδες του βουνου. Το μετρο ειναι σχετικα καινουριο κατασκευασμενο απο το 2000 και η σημανση του αρκετα καλη ακομα και για τους ξενους που δεν μπορουν να διαβασουν τα Πέρσικα.

μετρο, τεχερανη, ιραν

εισιτηρια

Οι φωτογραφιες στο δρομο γενικα επιτρεπονται εκτος απο στρατιωτικα και κυβερνητικα κτιρια που σηνηθως υπαρχει και η αναλογη σημανση απαγορευσης. Θα πρεπει να γνωριζεται οτι στο Ιραν ισχυει μεχρι και η θανατικη ποινη για κατασκοπια οποτε θα πρεπει να ειστε προσεκτικοι στο τι φωτογραφιζεται και να ακολουθειτε τους κανονες, εαν δεν ειστε σιγουροι για κατι που θελετε να φωτογραφισεται καλυτερα ρωτηστε τον φρουρο που υπαρχει παντα σε καθε κυβερνητικο κτηριο, μουσειο, μνημειο κτλ.

Η πόλη μπορεί να χωριστει σε δύο μέρη – το βορειο και το νοτιο. Οι βόρειες συνοικίες της Τεχεράνης είναι οι πιο ευημερούσες , πιο σύγχρονες, κοσμοπολίτικες και ακριβές, ενώ το νότιο τμήμα είναι λιγότερο ελκυστικο, αλλά φθηνότερα.

Χρήματα
Το νόμισμα του Ιράν ειναι το Ιρανικό Ριάλ (Rial) οπου μετα την προσφατη υποτιμηση το 2012 η ισοτημια ειναι περιπου: 1€=40,750 Rials και 1$=30,000 Rials. Οι τραπεζες δινουν χαμηλοτερη ισοτημια απο οτι τα ανταλακτηρια βασιζομενη σε τιμες προ-υποτημισης οποτε ανταλαξτε όλα σας τα χρηματα μονο απο τα αναταλακτηρια στο κεντρο της πολης – στην πλατεία Ferdosi στο κέντρο της Τεχεράνης θα βρείτε πολλά – επισης προσπαθηστε να αποφυγετε να αλλαξετε χρηματα απο ανθρωπους στο δρόμο που θα σας το προσφερουν γιατι υπαρχει περιπτωση να εξαπατηθειτε. Παρόλο που το “toman” εχει σταματησει να υπαρχει ως επισημο νόμισμα, οι Ιρανοι πολυ συχνα το χρησιμοποιουν για να εκφρασουν την τιμη ενος προιοντος, το ενα “toman” αντιστοιχει σε 10 ριαλς. Ωστοσο ολες οι τιμες στα προιοντα αναγραφονται σε ριαλς, ετσι για παραδειγμα μπορει ενα καρβελι ψωμι να αναγραφει τιμη 10,000 Ριαλς αλλα οταν ρωτησετε τον πωλητη ποσο κανει να σας παει 1,000 tomans.

χρηματα, ιρανΡιαλ, Ιραν

Εχει αναφερθει οτι η CIA εχει προσπαθησει τα προηγουμενα χρονια να χειραγωγησει το Ριαλ για να αποσταθεροποιησει την χωρα ωστοσο χωρις αποτελεσμα. Η κυβερνηση του Ιραν το 2012 αναφερε 20 συληψεις για προσπαθεια χειραγωγησης του ριαλ.

Ολες οι τιμές στα μαγαζία αναγράφονται συνήθως με Πέρσικους αριθμούς, έτσι ειναι πολύ πρακτικό να έχετε μαζί σας (ή να μάθετε) τον ακόλουθο πίνακα:

φαρσι-αριθμοι

 

Η ζωη στην πολη
Η Τεχερανη ειναι μια πολυβουη μητροπολη 14 εκατομμυριων ανθρωπων η οποια βρισκεται στους προποδες του ορους Alborz. Η Τεχεράνη ειναι μια κοσμοπολιτικη πρωτεύουσα με εξαιρετικα μουσεια, παρκα, εστιατορια και ζεστους φιλικους ανθρωπους. Αν μπορεσουμε και αφησουμε πισω την εικονα που μας παρουσιαζεται απο τα διεθνή ΜΜΕ θα δουμε μια πολη που θυμιζει λιγο-πολυ την εικονα της Αθηνας την δεκαετια του 80’. Μικρα μαγαζακια σε καθε γωνια του δρομου, γελαστους ανθρωπους να συναλασονται στις τοπικες αγορες, μαγαζια γεματα κοσμο και πολυ δραση να ξετυλιγεται αναμεσα στα αυτοκινητα και τα μηχανακια στους δρομους της πολης.

Το Ιραν ειναι η τριτη μεγαλυτερη πετρελαιοπαραγωγος χωρα στον κοσμο μετα την Ρωσια και την Σαουδικη Αραβια και αυτο εχει αντικτυπο στις τιμες της βενζινης, το ενα λιτρο κοστιζει περιπου 0,17€ !!!

Η 31/12 ειναι ημέρα αργίας στο Ιράν και αυτό όχι λόγω Παραμονή Πρωτοχρονίας, αλλα γιατι αυτη η μέρα συμπίπτει με κάποια θρησκεύτικη γιορτή και τα πάντα είναι κλείστα, ετσι ξαφνιαστήκαμε πολύ βγαίνοντας το πρώι απο το ξενοδοχείο και βλέπωντας σχεδόν άδειους δρομούς και όλα τα μαγαζία κλειστά, ωστόσο ειναι μια καλή ευκαιρία να απολαύσετε την Τεχεράνη μόνο για εσάς!

Μία απο τις ημέρες αποφασίσαμε να νοικιάσουμε αυτοκίνητο για να πάμε σε κάποια αλλή κοντινή πόλη να δούμε τριγύρω, γενικά στην πόλη δεν βρίσκεις εύκολα γραφεία ενοικιάσεως αλλα ευτυχώς στο ξένοδοχείο που διαμέναμε υπήρχε ενα Ιρανός υπάλληλος οπου είχε δουλέψει στην Κύπρο για κάποια χρόνια και που ευχαριστήθηκε πολυ που είχε την ευκαιρία να ξαναμιλήσει ελληνικά μαζί μου και πάντα φιλικός και ετοίμος να μας βοηθήσει σε οτιδήποτε μας κανόνισε να νοικιάσουμε το αυτοκίνητο ενός αλλόυ υπαλλήλου που έκανε τις μεταφορές πελατών για το ξενοδοχείο, το κόστος ηταν περίπου 25€ με γεμάτο ντεπόζιτο!!

Η οδήγηση στην πόλη μοιάζει με αγώνα δρόμου, δεν υπαρχούν κανόνες, δεν υπάρχουν φανάρια, δεν υπάρχουν πεζοί 🙂 Η αστυνομία υπάρχει – σε κομβικά σημεία – αλλα οι αστυνομικοί προτιμάνε να συζητάνε αντι να ελέγχουν την κυκλοφορία. Εντύπωση μου έκανε οτι παντόυ σε όλα τα πεζοδρόμια υπάρχει ειδική διαγράμιση για τους τυφλούς ωστόσο δεν είδα κανέναν!

Οι δρόμοι είναι γενικά αρκετά καθαροί κατι που κάνει το περπάτημα ευχάριστο, πράγμα που κάναμε, σχεδόν χωρίς να χρησιμοποιήσουμε το μετρό και τα ταξί, ωστόσο οι μεταφορές στην Τεχεράνη είναι πολύ φθηνές.

Πολλές στάσεις λεωφορείων στην Τεχεράνη καλύπτονται και θα πρέπει να πληρώσει κανείς για την είσοδο του στη στάση, χωρις να χρειαστεί να πληρώσει μετά και στο λεωφορείο. Τα εισιτήρια λεωφορείων στην Τεχεράνη κοστίζουν 3.000 rial (0,07 €). Στο λεωφορείο υπάρχουν ξεχωριστές εισόδους για τους άνδρες και τις γυναίκες, οι άνδρες κάθονται στο πίσω μέρος του λεωφορείου και οι γυναίκες στο μπροστινο, σε γενικές γραμμές τα λεωφορεία ειναι πιο αυστηρά στο θέμα αύτο σε σχέση με το μετρο. Στο μετρό υπάρχουν κάρτες (χάρτινες) για εισιτήρια μονής και διπλής διαδρομής. Τα πρώτα κοστίζουν 5.000 rial και τα δεύτερα περίπου 8.000 Rial.

τεχεράνη, ιραν

Το Ιραν ειναι μια μουσουλμανικη χωρα και αυτο ειναι εμφανες σε ολο το φασμα της κοινωνιας. Υποχρεωτικα ολες οι γυναικες πρεπει να φορανε μαντηλι στο κεφαλι και να καλυπτουν τα χερια και τα ποδια με σεμνη ενδυση ακομα και το καλοκαιρι, για τις τουριστριες που επισκεπτονται το Ιραν ισχυουν τα ιδια. Σε ολα τα μεσα μαζικη μεταφορας υπαρχει διαφορετικη θεση για τις γυναικες και τους ανδρες, ετσι στο μετρο το πρωτο και το τελευταιο βαγονι ειναι αποκλειστικα μονο για γυναικες ενω ολα τα αλλα για τους ανδρες ωστοσο πολλες φορες θα δει κανεις και γυναικες που συνοδευονται σε αυτα τα βαγονια. Το ιδιο ισχυει για για τα λεωφορεια οπου το μπροστα μερος ειναι μονο για γυναικες και το πισω για τους ανδρες. Για τους τουριστες υπαρχει γενικα μια ανεκτικοτητα ωστόσο δεν θα πρεπει να υπερβειτε τα ορια της κοινωνιας.


Ξενοδοχεία
Η επιλογές ξενοδοχείων στην Τεχεράνη μάλλον δεν είναι πάρα πολλές ωστόσο υπάροχυν αρκετές απο πολυτελή ξενοδοχειακά συγκροτήματα 5* μέχρι φθηνά ξενοδοχεία και guest houses. Στα φτηνά και μέτρια ξενοδοχεία οι επισκέπτες μπορούν να διαπραγματεύτουν την τιμή, αλλα προσοχή γιατι μπορεί να καταλήξετε σε ένα δωμάτιο με τούρκικη τουαλέτα στο πάτωμα. Εμείς αρχικά είχαμε προγραμματίσει να μείνουμε στο Naderi και είχαμε κάνει κράτηση (απλα με email) για ένα φθηνο δωμάτιο, αλλα φτάνωντας στο ξενοδοχείο 4 το πρώι ήταν κλειστό ή δεν ήταν κάνεις εκει. Απο εκέι, άρχισε μια περιπέτεια να βρούμε κάπου να μείνουμε, χαράματα, χωρις καποιά αλλη διεύθυνση ξενοδοχείου και σε άδεια πόλη. Μετά από πολλές προσπάθειες και περπάτημα στην νυχτερίνη Τεχεράνη είδαμε καποίον να μας γνέφει να παμε προς το μέρος του, δυστήχως δεν μίλαγε ουτε λέξη αγγλικα, ουτε ελληνικά, ουτε ρώσικα, οποτε καταλήξαμε να είμαστε μέσα σε ένα ταξί και να κάνουμε γύρους στην πόλη, με τα πολλα συννενοηθηκαμε καπως και μας πηγε σε ένα πεντάστερο ξενοδοχείο απο οπου κατέβηκα και μίλησα με τον receptionist και του εξηγησα να μεταφράσει στον οδηγο να μας παει σε καποιο normal ξενοδοχειο. Έτσι κάπως βρήκαμε το ξενοδοχείο Persia ( www.persia-hotel.com ) ο οδηγός παντα φιλικότατος και εξυπηρετικός μας οδήγησε στην reception οπου κανονίσαμε ενα δωμάτιο για 40$ την βραδια (αρχική τιμή 80$) και οπου τον πληρώσαμε για όλη την νυχτερινή κούρσα 2,5€ .Σε γενικές γραμμές, το ξενοδοχείο ηταν πολυ καλό στο κέντρο της πόλης κοντά στην πλατεία Ferdosi ( στο σταθμό του μετρό – Firdowsi ).

Persia Hotel, Tehran

 

Μουσεία και αξιοθέατα στην Τεχεράνη
Το Ιράν ειναι μια χώρα πλούσια σε ιστορία και αύτο έχει αντίκτυπο στα μουσεία και τα μνημεία της κάθε πόλης της. Παρόλο που η Τεχεράνη ειναί σχετικά μια καινούρια πολη (σε σχέση με άλλες αρχαίες πόλεις του Ιραν που έχουν ιστορία χιλιάδων χρόνων) έχει πολλά για να δείτε. Στα πιο πολλά μουσεία η είσοδος ειναι αρκετά φθηνή και σε μερικά ακομα και δωρεάν. Μερικά απο τα πολλά μουσεια που σας προτείνουμε ειναι:

Μουσείο χαλιών. Εδώ εκτίθενται χαλιά απο τον 18 εως τον 20 αιώνα κυρίως απο τις περιοχές του Ισφαχάν, Κασάν και άλλες αρχαίες πόλεις. Χαλιά εξαιρετικής ποιότητας, τα περισσότερα σε άριστη κατάσταση και μερικά σε τεράστιο μέγεθος. Αυτή είναι πραγματική τέχνη – λεπτομερή σχέδια με ζώα, πουλία, δέντρα, βάζα, ζώδια, παλάτια και βασιλίαδες. Η είσοδος είναι 100.000 ριάλ.

Μουσειο Χαλιων

Επίσης, στο λόμπι του μουσείου υπάρχει ένα μικρό κατάστημα με σουβενίρ και το μόνο μέρος στην Τεχεράνη, όπου είδα μαγνητάκια ψυγείου (περίπου 80 χιλιάδες Ριάλ).

Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης. Αν σας αρέσει η μοντέρνα τέχνη τοτε το μουσείο μοντέρνας τέχνης ειναι μια αρκετά ενδιαφέρουσα πρόταση για να επικευθείτε. Θα δείτε μια μεγάλη ποικιλία από διάφορες τεχνικές – ζωγραφικής, έργα απο μοντερνούς Ιρανούς καλλιτέχνες, καθώς και έργα από χαλκό. Δεν επιτρέπεται η φωτογράφηση. Η είσοδος είναι 20.000 rial.

Μια μέρα μπορεί να αφιερωθεί σε μουσεία που βρίσκονται κοντά στο σταθμό του μετρό Saadi (Saadi), επειδή όλα βρίσκονται κοντά το ένα στο άλλο: Golestan palace, Μουσείο Μουσικών Οργάνων, το Μουσείο Κοσμημάτων, το Μουσείο Νομισμάτων, το Εθνικό Μουσείο, το Εθνικό Μουσείο Τέχνης και άλλα. Στο τέλος μια τέτοιας πολιτιστικής ημέρας, μπορείτε να πάτε στο φημισμένο παζάρι της Τεχεράνης, το οποίο είναι επίσης κοντά, αλλά κλείνει περίπου στις 17:00. Το μεγαλύτερο τζαμί του Imam khomeini της πόλης βρίσκεται επίσης κοντά στο παζάρι.

Παζαρι, Τεχερανη

Τεχερανη

Μουσείο Μουσικών Οργάνων. Σε γενικές γραμμές το μουσείο ειναι αφιερωμένο στον διάσημο Ιρανό μουσικό Saba. Το μουσείο παρουσιάζει προσωπικά αντικείμενα, μουσικά όργανα και εργαλεία του, σε άλλη πτέρυγα υπάρχει επίσης και συλλογή κουκλών με εθνικές ενδυμασίες, η οποία ανήκε στην συζύγο του Saba. Ο υπάλληλος του μουσείου μιλάει καλά αγγλικά και με χαρά θα σας ξεναγήσει σε όλα. Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Μουσειο Μουσικων Οργανων

Μουσείο Κοσμημάτων. Η είσοδος του μουσείου βρίσκεται στην Κεντρική Τράπεζα του Ιράν. Οι φωτογραφικές μηχανές, τα κινητά τηλέφωνα, τσάντες, πορτοφόλια δεν επιτρέπονται και πριν την είσοδο σας θα σας ζητηθεί να τα κλειδώσετε σε είδικο ντουλαπάκι. Για να φτάσετε στην κεντρική αίθουσα με τα εκθέματα θα πρέπει να περάσετε απο διάφορούς ανιχνεύτες ασφαλείας, γιατι όλα αυτά? Γιατι εκει υπάρχει μια πολυ πλούσια συλλογή πέρσικων κοσμημάτων απο χρυσό, διαμάντια και διάφορους άλλους πολύτιμους λίθους. Ενα χρυσό κρεβάτι στολισμένο με ρουμπίνια, σπαθιά με διαμάντια, βραχιόλια και άλλα κοσμήματα θα βρείτε επίσης ανάμεσα στα εκθέματα οπως και ένα απο τα μεγαλύτερα διαμάντια του κόσμου.Πριν από την είσοδο στην αίθουσα του μουσείου, μπορείτε να αγοράσετε ένα βιβλίο όπου ειναι περιγράφονται ολα τα εκθέματα που υπάρχουν στο μουσείο. Η είσοδος είναι 50.000 rial.

Στην πλατεία Azadi (σταθμός μετρό Maydan-e Azadi, κίτρινη γραμμή 4) βρίσκεται ο πύργος Azadi Tower, ένα μνημείο αφιερωμένο στην ελευθερία. Το βράδυ, γυρω στις 19:00 φωταγωγείται με διάφορα χρωματιστά φώτα και ειναι ενα πολυ όμορφο μερος για νυχτερινές φωτογραφίες. Εκεί κοντά βρισκονταί και υπόγεια καταστήματα με σουβενίρ, έργα ζωγραφικής και άλλα χειροποίητα αντικείμενα.

Αζαντι

Μουσείο Επιστημών και Τεχνολογίας. Ενα αρκετά ενδιαφέρον μουσείο, όπου παρουσιάζονται δίαφορες εφευρέσεις ιρανικής προέλευσης των αρχαίων χρόνων μαζί με επιτεύγματα της σύγχρονης φυσικής. Οι υπάλληλοι του μουσείου ειναι πολυ φιλικοι, θα σας ξεναγήσουν σε όλα τα εκθέματα και θα σας περιγράψουν τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια. Σε έμας εκτος απο την ξενάγηση μας πρόσφεραν να ταξιδέψουμε μαζί τους στην πόλη Ισφαχάν οπου θα πήγεναν για καποια τοπικη γιορτη αλλα δυστηχώς δεν μπορέσαμε γιατι η ωρα αναχωρησης ηταν μολις σε μια ώρα. Η είσοδος είναι 40.000 rial.

Μουσειο Επιστημων & Τεχνολογιας


Εθνικό Μουσείο του Ιράν
: Πρόκειτε για το αρχαιολογικό μουσείο της Τεχεράνης με εκθέματα απο την περιόδο της Περσικης αυτοκρατοριας, την περίοδο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και με πολλα άλλα ενδιαφέροντα αντικείμενα, ορισμένα χρονολογούνται πανω απο 9000 το π.χ. Η είσοδος είναι 150.000 Ριάλ.

Εθνικο Μουσειο Τεχερανης

Στην Τεχεράνη, μπορείτε επίσης να δείτε την πρώην πρεσβεία των ΗΠΑ (Μετρό Taleghani). Στους τοίχους γύρω απο το κτίριο, υπάρχουν αντι-αμερικάνικα γκράφιτι, γεγονός που αντικατοπτρίζει την άποψη των Ιρανών για την Αμερική και το Ισραήλ. Δυστηχώς η επίσκεψη στο ευρή κοινο επιτρέπεται μονο 10 μέρες τον χρονο και αυτες τον Φεβρουάριο οποτε δεν εμείς μπορέσαμε να μπούμε μέσα.

Down With USA, Τεχερανη
Πρεσβεια ΗΠΑ στην Τεχερανη

Φαγητό
Στην Τεχεράνη δεν υπάρχουν πολλά καφε ωστοσο υπάρχουν πολλα μέρη οπου μπορει κανείς να καπνίσει ναργιλέ και να φαει fast food κυρίως κεμπαπ, πιτσα και hamburgers καθως και πολλα αλλα φαγητα που μοιάζουν με τα ελληνικα (ντολμάδες, μουσακά κτλ) Τα εστιατορια στην πολη δεν ειναι πολλα αλλα δεν θα δυσκολευτείτε να βρειτε. Σε γενικές γραμμές, οι Ιρανοί δεν κάθονται πολυ σε καφετέριες και εστιατόρια. Στους δρόμους υπάρχουν παραδοσιακά αρτοποιία οπου θα βρείτε πολυ νόστιμα ψωμάκια με γέμιση κανέλας, κέικ, μπισκότα με ξηρούς καρπούς και άλλα. Επισης παντου θα βρειτε ζαχαροπλαστεια με μπακλαβά, σιροπιαστά και διαφορά αλλα γλυκα. Οι τιμές ειναι πολυ καλες, για παράδειγμα, ένα κέικ με κρέμα κοστιζει περιπου 30.000 Ριάλ, μπισκότα καρύδας 120.000 το 1 kg, μπισκότα κανέλας περιπου 15.000 Ριάλ, κεμπάπ με ρύζι 150.000.

Γλυκα - Τεχερανη, Ιραν

Επίσης, στους δρόμους μπορείτε να βρείτε γύρο (μοσχαρίσιο και απο αρνί) τον οποιο αντι για την ελληνικη πίτα τον βάζουν σε λεπτο ψώμι . Επισης για σάλτσα (σαλάτα για την Βόρεια Ελλάδα) εχούν κατι σαν γιάουρτι που μοιάζει παρα πολυ με το τζατζίκι αλλα ισως με οχι τοσο σκόρδο, αλλα πολυ ανάλαφρο στην γέυση.

Γυρος

Πάντου στον δρόμο επισής θα βρειτε να φτίαχνουν φυσικούς χυμούς είτε συνδιασμούς φρούτων με γάλα. Αυτο που μου άρεσε πιο πολυ ηταν ο φυσικός χυμος απο ρόδι, το κόστος για ενά ποτήρι 40.000 Ριάλ (1€). Παντου στις αγορές θα βρείτε επίσης μπαχαρικά, τσάι και ξηρούς καρπους.

Ροδια
Χυμος Ροδι

Βουνά
Η Τεχεράνη είναι περιτριγυρισμένη από τα βουνά στη βόρεια μερία της, έτσι που απο κάθε σημείο της πόλης ειναι εμφανή και μπορουν να λειτουργήσουν προσανατολιστικά για τον επισκέπτη. Το σκι και το snowboard είναι αρκετά δημοφιλείς στα βουνά και οι Ιρανοί στην εβδομαδιαια αργία τους (Παρασκεύη & Σάββατο) τα κατακλίζουν. Μπορείτε να πάτε εύκολα απο το κεντρο της πολης μέχρι το βούνο με το τελεφερίκ.( στάση μετρό Tajrish ) και απο εκέι με τάξι μέχρι την αφετήρια του τελεφερίκ (περίπου 10 λεπτά διαδρομη). Το κόστος για την μετάβαση με το τελεφερικ ειναι απο 120.000 εως 160.000 Ριάλ αναλόγως το επίπεδο στο οποίο θα σταματήσετε. Τις καθημερινές λειτουργεί απο τις 8 εως τις 13:00 ενω την Παρασκευή έως τις 16.00.

Στην πλατεία Tadzhridzh υπάρχει ενα όμορφο τζαμί και ενα παζάρι με τρόφιμα και ρούχα.

Τζαμι, Ιραν

Και για να τελείωσω την ιστορία με την ενοικίαση αυτοκινήτου, που άρχισα προηγουμένως, οταν πήραμε το αυτοκίνητο, θέλαμε να πάμε στην πόλη Chalus (Chalus), μια πόλη κοντά στην ακτή της Κασπίας Θάλασσας. Ο μόνος δρόμος που πηγαίνει εκεί ειναι δια μέσου των βούνων και δίπλα απο μια ορεινή λίμνη και γι’αυτο επιλέξαμε αύτον τον προορισμο, ωστοσο αφου φτασαμε στην πολη Karaj και συνεχισαμε τον δρόμο προς το βούνο για κακη μας τύχη ο δρόμος ηταν προσώρινα κλειστος με την αστύνομια να στέλνει τους οδηγούς πισω, δεν μπορέσαμε να μάθουμε ποτε τον λογο που ο δρόμος ηταν κλειστος καθως κανεις δεν μιλούσε αγγλικα ετσι αλλάξαμε προορισμο για τα βουνα του Karaj, τα οποια τελικά αποδείχθηκαν συναρπαστικα.

Βουνο, Τεχερανη

Ο ανηφορικός δρόμος μας οδήγησε μεσα στα χιονισμένα πανηψήλα βουνα (3964 μετρα), σταματήσαμε για τσάι σε παραδοσιακά σαλέ, βοηθήσαμε ένα ντόπιο αμάξι που είχε κολλήσει στο χιόνι και συνεχίσαμε προς άγνωστη κατέυθηνση μεχρι που η ομίχλη και η περιορισμένη ορατότητα μας καθύλωσε για μερικές ώρες στην άκρη ενός βούνου, αυτή η ημέρα ήταν αργία στο Ιράν και οι ντόπιοι είχαν πάρει τα βούνα για να κάνουν σκι, snowboard, τσουλίθρα χρησιμοποιώντας τεράστια ελαστικά αντι για έλκηθρο, άλλοι ψήνανε σουβλάκια στη σχάρα, αλλοι έπιναν τσάι από ένα θερμός, αλλοι το είχαν ρίξει στο κάπνισμα ναργιλέ και άλλοι χόρευαν. Σε τέτοιες στιγμές, μπορει κανεις να δει την πραγματική πλευρά της ζωής των ανθρώπων…ήπιαμε τσάϊ που μάς κέρασαν, χαιρετηθήκαμε και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.

Ιραν, Βουνα
Ιραν
Ιραν
Ιραν
Τεχερανη
Τεχεράνη

VN:F [1.9.20_1166]
Rating: 8.9/10 (20 votes cast)
FacebookTwitterPinterest

Τελ Αβίβ | Πληροφορίες, Εστιατόρια, Φαγητό

Τελ Αβιβ

Η φρέσκια εκδοχή του Τελ Αβίβ
Η πιο ζωντανή πόλη του Ισραήλ επιμένει να αφομοιώνει τις διεθνείς τάσεις και να εντυπωσιάζει τους επισκέπτες.

 

Οι ανερχόμενες γειτονιές
Το ιστορικό κέντρο του Τελ Αβίβ, η «λευκή πόλη» με τα εκατοντάδες bauhaus κτίρια, έχει μεταβληθεί σε πόλο έλξης με εξαιρετικά εστιατόρια, μπαρ και μπουτίκ. Το μποέμ Neve Tzedek κρατάει τον χαρακτήρα του με μικρά ξενοδοχεία, καταστήματα και μπαράκια. Η Florentin αποκτά μοντέρνο, αστικό χαρακτήρα, ενώ η Jaffa, με τα παλαιοπωλεία και την υπαίθρια αγορά, έχει γεμίσει με νέα καφέ, μπαρ και εστιατόρια.

Οι σταρ σεφ

Port Said: Ένας τοίχος γεμάτος βινύλια, ανάμεσα στα οποία παρεμβάλλονται… φρέσκες μελιτζάνες, ντομάτες και πιπεριές, μια μικρή ανοιχτή κουζίνα και τραπεζάκια έξω, σε ένα bar-restaurant που άνοιξε πριν από λίγους μήνες. Το μενού των 10 – 15 πιάτων επιμελείται ο σταρ Ισραηλινός σεφ Eyal Shani. (Har Sinai 2, τηλ. +972-362.074.36)

Yaffo Tel Aviv: Φωτιστικά των Ισραηλινών αρχιτεκτόνων Baranowitz – Kronenberg, έπιπλα του Ολλανδού ντιζάινερ Piet Hein Eek και εμφανές μπετόν στους τοίχους σε αυτό το δημιούργημα του σεφ Haim Cohen (που έχει και τηλεοπτική εκπομπή). Το μενού βασίζεται στη δημιουργική εβραϊκή κουζίνα (με επιρροές από την pαλαιστινιακή και την ευρωπαϊκή) και τα καλύτερα πιάτα είναι το ταρτάρ με μαυρομάτικα φασόλια και τα αρνίσια παϊδάκια με σύκα και μελιτζάνα. (Yigal Alon 98, τηλ. +972-362.492.49)

Alma Lounge: Αυτό το εστιατόριο βρίσκεται μέσα στο μποέμικου στιλ ξενοδοχείο Alma, ένα υπέροχο κτίριο της δεκαετίας του ’20. Στην κουζίνα ο σεφ Yonatan Roshfeld (βραβευμένος για τρία ακόμη εστιατόρια) καταστρώνει κάθε μέρα ένα διαφορετικό γκουρμέ μενού από φρέσκα εποχικά υλικά. (Yavne 23, τηλ. +972-363.087.77)

 

Τα νέα εστιατόρια
Café Europa: Σε ένα bauhaus κτίριο του 1920 στεγάζεται το νέο διώροφο barrestaurant με γεωργιανής εποχής αναφορές στην αισθητική του και μουσική που περιλαμβάνει από ιρανικά κομμάτια μέχρι Σερζ Γκενσμπούρ. Στην κουζίνα του γίνονται θαύματα: το καλαμάρι με wasabi και μαρμελάδα αγγούρι είναι συγκλονιστικό, το ίδιο και τα τορτελίνι με αρνί και tamarind sauce. (Rothschild 9B, τηλ. + 972-352.599.87)

Mizlala: To νέο δημιούργημα του σεφ Meir Adoni μετράει μόλις ένα χρόνο ζωής. Ο χώρος μοιάζει με ντιζαϊνάτο κλαμπ και το ευφάνταστο μενού ανεβάζει την εβραϊκή κουζίνα πολλά επίπεδα. Δοκιμάστε οπωσδήποτε το παλαιστινιακό ταρτάρ και το πολύ ιδιαίτερο κονφί χοιρινού. (Nahalat Binyamin 57, τηλ. +972-356.655.05)

 

Το κατάστημα
Souvenir Tel Aviv: Μέσα στο νέο boutique hotel Brown, ένα κατάστημα-«παιδί» τεσσάρων γυναικών: της σχεδιάστριας κοσμημάτων Shirley Itzik, της ποπ σταρ Louise Kahn, της αρχιτεκτόνισσας και designer Kedem Shinar και της επιχειρηματία Alma Gissis. To κόνσεπτ του είναι βασισμένο στην αναβίωση των παλαιών καταστημάτων με σουβενίρ που βρίσκονταν στα ξενοδοχεία και διαθέτει επιλεγμένα design αντικείμενα. Αριστούργημα οι καρτ ποστάλ του Ron Nadel. (www.souvenir-telaviv.com)

 

VN:F [1.9.20_1166]
Rating: 10.0/10 (2 votes cast)
FacebookTwitterPinterest

Γαστριμαργικό Ταξίδι στην Νοτιανατολική Ασία: Ξυπνήστε τις πέντε αισθήσεις σας

1Αφήστε το στομάχι σας να σας καθοδηγήσει στο πιο απολαυστικό μπουφέ της Ασίας αποτελούμενο από αρωματικά βότανα και μπαχαρικά, τροπικά φρούτα, τραγανά πράσινα λαχανικά και φρέσκιες πιπεριές. Από το χάραμα ως το σούρουπο, χορτάστε τις μοναδικές γεύσεις και μυηθείτε στην εκπληκτική κουλτούρα που βρίσκεται στην εξωτική αυτή γωνιά του κόσμου. Το ταξίδι εδώ θα σας αφήσει τέτοια γεύση που θα σας κάνει να λαχταράτε ακόμα περισσότερο. Τα Κινέζικα νούτλς για το δρόμο και το τηγανιτό ρύζι δεν είναι πουθενά τόσο γευστικά όσο το γεύμα σε ένα Βιετναμέζικο καφέ ή η απόλαυση των δικών σας χειροποίητων σπρίνγκ ρολς.

Με το εκτεταμένο ενδιαφέρον για τους διάσημους σεφ και την ανεπτυγμένη συμπάθεια στο φαγητό, δεν είναι μυστικό ότι οι γαστριμαργικοί ταξιδιωτικοί προορισμοί σαρώνουν την βιομηχανία του τουρισμού από την στεριά ως την θάλασσα. Μάλιστα, οι περισσότεροι ταξιδιώτες που επισκέπτονται έναν προορισμό για αναψυχή, επιλέγουν προορισμούς με βάση το διατροφικό και οινολογικό ενδιαφέρον που παρουσιάζουν. Φανταστείτε απλά, τι θα σήμαινε ένα ταξίδι στην Ιταλία χωρίς τα περίφημα κρασιά της Τοσκάνης ή την γλυκιά κανόλι (*επιδόρπιο στην Σικελία). Ή τι θα σήμαιναν οι διακοπές στην Ισπανία χωρίς τις εκρηκτικές, αισθησιακές γεύσεις των τάπας, των καλοψημένων Ισπανικών λουκουμάδων (churros) και της παέγιας;

Ο γαστριμαργικός τουρισμός σας βγάζει από το πεπατημένο μονοπάτι και σας οδηγεί στην καρδιά του μοναδικού τρόπου ζωής της χώρας. Μια περιήγηση στην μαγειρική της Νοτιοανατολικής Ασίας σας φέρνει σε επαφή με την κουζίνα κορυφαίων σεφ, τις καθημερινές αγορές τροφίμων και τους γαστριμαργικούς θησαυρούς των τοπικών πόλεων και χωριών. Δεν θα γευματίσετε πότε ξανά το ίδιο αφού βιώσετε την αυθεντική εμπειρία των πιο απολαυστικών προορισμών της Ασίας.

Αφήστε τις πικάντικες γεύσεις να γαργαλίσουν τον ουρανίσκο σας στο Βιετνάμ

2Ανακαλύψτε εκατοντάδες νέες γεύσεις και αισθήσεις στο Βιετνάμ, που είναι το κέντρο των δημοφιλών γαστριμαργικών ταξιδιωτικών στάσεων της Ασίας. Μια γιορτή με δελεαστικά μπαχαρικά και μείγμα Βιετναμέζικης, Κινέζικης και Γαλλικής παράδοσης, απλά θα απογειώσει τις αισθήσεις σας. Μια Βιετναμέζικη γαστριμαργική περιήγηση είναι το εισιτήριο σας μέσα στα αρχαία έθιμα προπαρασκευής και μαγειρικής της περίφημης τοπικής κουζίνας.

Ξεκινήστε από την Πόλη Ho Chi Minh, μια μητρόπολη που σφύζει από ζωή συνεπαίρνοντας τον επισκέπτη με τις εμπορικές περιοχές και τις υπαίθριες καφετέριες. Το ξημέρωμα επισκεφτείτε τις καθημερινές πολύβουες αγορές που συναντιούνται στο Mekong Delta, όπου θα βρείτε τα πιο φρέσκα και ώριμα φρούτα και λαχανικά. Καθώς θα εξερευνάτε τα άπειρα τοπία του Βιετνάμ, θα συναντήσετε το ατελείωτο συνονθύλευμα ορυζώνων να εκτείνεται σε απόσταση. Αγναντέψτε προς τα βουνά που ορθώνονται στο βορρά πάνω από τα μικροσκοπικά χωριά, όπου η ζωή συνεχίζεται σε μεγάλο βαθμό με τον ίδιο τρόπο όπως εδώ και αιώνες.

Μυηθείτε στην Χούε, την πρώην πρωτεύουσα του Βιετνάμ κατά την διάρκεια της τελευταίας δυναστείας, μια ήρεμη πόλη με μνημεία και βασιλικούς τύμβους του 19ου αιώνα. Η πολύβουη Αγορά Dong Ba προσκαλεί νέους επισκέπτες με νοστιμιές όπως τα «nam» (σπρινγκ ρολς) και τα «pho» (σούπα από νούντλς). Ρίξτε μια ματιά από μέσα στο αυτοκρατορικό γαστριμαργικό τοπίο της πόλης κάνοντας μια περιήγηση σε ένα εργοστάσιο νούντλς ρυζιού ή κάντε μια βαρκάδα κατά μήκος του Ποταμού των Αρωμάτων για να μάθετε πως καλλιεργούν οι μοναχοί το ρύζι και τα λαχανικά. Με μια ιδιωτική περιήγηση στην Βιετναμέζικη κουζίνα θα μάθετε πολλά για τα τοπικά συστατικά και το πώς να μαγειρεύετε τα εκλεπτυσμένα γεύματα που είναι σημαντικά για την παράκτια κουλτούρα του Βιετνάμ.

Γνωρίστε την πιο σύγχρονη πλευρά του Βιετνάμ μέσα από την μαγεία του παλιού κόσμου και την μοντέρνα περιοχή του Ανόι, της πρωτεύουσας του Βιετνάμ. Κάντε μια βόλτα με τα παραδοσιακά «σικλό» ( Βιετναμέζικες άμαξες που σέρνουν οδηγοί) κοντά στην Παλιά Συνοικία, περνώντας δίπλα από αντιτιθέμενους τρόπους ζωής των κατοίκων της πόλης. Με μια πρώτη ματιά, η καθημερινή ζωή στο Ανόι μοιάζει κάπως με το Παρίσι, με την έντονη σφραγίδα της Γαλλικής αποικιοκρατικής αρχιτεκτονικής, τις γυναίκες που πωλούν Γαλλικές μπαγκέτες και λουλούδια σε κάθε γωνιά και την εντυπωσιακή ζωντάνια των πολύβουων δρόμων με το συνονθύλευμα των ανθρώπων.

Έρωτας με την πρώτη δαγκωματιά στην Καμπότζη

3Η γλυκιά γείτονα χώρα του Βιετνάμ, η Καμπότζη προσφέρει στους ταξιδιώτες που την επισκέπτονται για την γαστρονομία της, πληθώρα γλυκών πιάτων, συμπεριλαμβάνοντας κολλώδη κέικ ρυζιού και χυμώδη τροπικά φρούτα, όπως οι μπανάνες, οι καρύδες και οι ανανάδες. Τα γαστριμαργικά ταξίδια στην Καμπότζη σας προσφέρουν την ευκαιρία να επισκεφτείτε αγορές τροφίμων, να εξοικειωθείτε με τα βότανα και τα μπαχαρικά των Χμερ ( κάτοικοι της Καμπότζης) και να μάθετε την τέχνη της μαγειρικής δίπλα από τους κορυφαίους σεφ της περιοχής. Ξεκουραστείτε στα γεμάτα ζωντάνια καφέ και ρεστοράν που συνθέτουν το τοπίο δίπλα από την όχθη

Διευρύνετε την εμπειρία σας πέρα από τους αρχαίους ναούς της Καμπότζης και ανακαλύψτε την πιο μύχια πλευρά της Νοτιοανατολικής Ασίας, που πολλοί επισκέπτες αγνοούν. Μέσα από την περιήγηση στην γαστριμαργία της Καμπότζης, θα περιπλανηθείτε στις κυριότερες οδούς και θα ανακαλύψετε τις φυλές των λόφων κοντά στην Μπανλούνγκ, την παρθένα περιοχή της υπαίθρου γύρω από την νωχελική Sen Monorom και την γοητευτική πόλη της Battambang, με την ξεθωριασμένη αποικιοκρατική αρχιτεκτονική της. Η Πνομ Πενχ, που βρίσκεται στην συμβολή τριών ποταμών, θεωρείται η πιο όμορφη από της Γαλλικές πρωτεύουσες της Ινδοκίνας. Ξεκουραστείτε στα γεμάτα ζωντάνια καφέ και ρεστοράν που συνθέτουν το τοπίο στην ακροποταμιά, ή περιπλανηθείτε στον ελεύθερο χρόνο σας κατά μήκος της Κεντρικής Αγοράς και της Ρωσικής Αγοράς για ευκαιρίες αγορών.

Στο νότιο τμήμα της χώρας, ταξιδέψτε με βάρκα για να εξερευνήσετε τους γραφικούς παραπόταμους του Ποταμού Lower Mekong και επισκεφτείτε τις αυθεντικές πλωτές αγορές της περιοχής. Περιπλανηθείτε στα τοπικά παραποτάμια χωριά και μάθετε πως φτιάχνεται η Βιετναμέζικη σούπα με βερμισέλι νουντλς ή πώς να διασχίζετε μια « αερογέφυρα», κατασκευασμένη μόνο από ένα μπαμπού. Επίσης μην παραλείψετε να απολαύσετε το εντυπωσιακό ηλιοβασίλεμα στα σύνορα Βιετνάμ – Καμπότζης από την κορυφή ενός βουνού πάνω από τους επίπεδους ορυζώνες.

Δειπνώντας παρακμιακά στο λιμάνι της Σιγκαπούρης

5Μια δυναμική νησιωτική χώρα πλούσια σε αντιθέσεις και χρώμα, η Σιγκαπούρη αποτελεί ένα αρμονικό χαρμάνι πολιτισμού και κουζίνας. Σε κάθε γωνιά του νησιού, θα ανακαλύψετε ότι οι κάτοικοι της Σιγκαπούρης είναι πολύ παθιασμένοι με το φαγητό – καθώς υπάρχει πάντοτε ατελείωτη ποικιλία φαγητών, που σερβίρονται ζεστά ή κρύα, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Απολαύστε μια μοναδική γαστριμαργική περιήγηση στη Σιγκαπούρη, που ενσωματώνει τις καλύτερες γεύσεις της Ανατολής και της Δύσης σε μια γιορτή της πολυπολιτισμικής κληρονομιάς της χώρας.

Ένα πρωινό με Roti Prata (παραδοσιακό νότιο ινδικό τηγανισμένο ψωμί), ή Ινδικές τηγανίτες και ένα δυνατό φλιτζάνι καφέ από χαρμάνι Σιγκαπούρης, είναι ότι πρέπει για να ξεκινήσετε ταξίδι σας διασχίζοντας την ενδοχώρα. Κατευθυνθείτε προς την Club Street και την Πλατεία Fast East Square, μια από τις πιο ξεχωριστές περιοχές για γεύμα που συνδυάζει ένα μείγμα γαστριμαργικών επιρροών από όλο τον κόσμο. Εδώ μπορείτε να περιμένετε να δοκιμάσετε μόνο τα καλύτερα πιάτα από την Γαλλία, την Ιταλία, το Ισραήλ, το Βιετνάμ και την Ιαπωνία, καθώς και τοπικές σπεσιαλιτέ όπως το περίφημο satay (πιάτο αποτελούμενο από μικρά κομμάτια κρέατος ή ψαριού ψημένου στα κάρβουνα πάνω σε σχάρα ψησίματος που σερβίρεται με πικάντικη σως φιστικιού, από την Ινδονησία και την Μαλαισία) ή κεφάλι λυθρινιού με κάρυ. Επισκεφτείτε την Μικρή Ινδία, στην οδό Serangoon, μια περιοχή σύμβολο της πολιτισμικής ζωντάνιας της Ινδικής κοινωνίας. Θα μείνετε κατάπληκτοι καθώς θα περιπλανιέστε μέσα από αυτή την κοινότητα παρατηρώντας το περίπλοκο πλέξιμο εορταστικών στεφάνων γιασεμιού με ίνες από δέντρο μπανάνας ή αγοράζοντας ένα πακέτο σκόνης κάρυ από κάποια από τις υπαίθριες αγορές.

Ξεκινήστε μια γαστριμαργική περιήγηση στην Σιγκαπούρη, εξερευνώντας την Τσάινα Τάουν και δοκιμάζοντας την καλύτερη τοπική κουζίνα που σερβίρεται από σειρές πλανόδιων πωλητών σαν τον παλιό καιρό. Ακολουθείστε ένα νέο ταξιδιωτικό μονοπάτι και ανακαλύψτε τις διακοπές που θα μείνουν αξέχαστες σε εσάς και το στομάχι σας.

VN:F [1.9.20_1166]
Rating: 0.0/10 (0 votes cast)
FacebookTwitterPinterest

Το Νέο Βερολίνο

Το Νέο Βερολίνο
Το Βερολίνο είναι μια πόλη που συνεχώς μεταμορφώνεται. Σε κάθε ταξίδι του, ο επισκέπτης συστήνεται με δεκάδες καινούργιες, συναρπαστικές προτάσεις. Εδω θα καταγράψουμε τις πιο ενδιαφέρουσες αφίξεις των τελευταίων μηνών.

Τι να δειτε

The Hoffmann Collection: Λίγοι συλλέκτες τέχνης ανοίγουν τις συλλογές τους για το ευρύ κοινό. Η συλλογή Hoffmann όμως το κάνει – και περιλαμβάνει αριστουργήματα. Από τις φωτογραφίες των Βόλφγκανγκ Τίλμανς και Γκέρχαρντ Ρίχτερ, μέχρι τους πίνακες του Άντι Γουόρχολ και του Ζαν-Μισέλ Μπασκιά, τα περισσότερα κομμάτια είναι μοναδικά. Η εμπειρία της ξενάγησης στη συλλογή έχει μια συναρπαστική ιδιαιτερότητα, καθώς θα χρειαστεί να περάσετε μέσα από το διαμέρισμα της Έρικα Χόφμαν. (Sophie-Gips-Höfe, entrance C, Sophienstr. 21, Mitte, τηλ. +49-302.849.9120, www.sammlung-hoffmann.de, μόνο με ραντεβού)

Jüdische Mädchenschule: Ένα πρώην εβραϊκό σχολείο θηλέων ανακαινίστηκε με σεβασμό στην αρχιτεκτονική του κληρονομιά και μετατράπηκε σε χώρο αφιερωμένο στην τέχνη και τη γαστρονομία. Οι πρώην σχολικές αίθουσες και οι διάδρομοι φιλοξενούν σήμερα περιοδικές εκθέσεις, ενώ γνωστές γκαλερί, όπως η Camera Work Contemporary και η Michael Fuchs, έχουν αναλάβει την αξιοποίηση κάποιων χώρων.

Στο πρώην γυμναστήριο του σχολείου έχει ανοίξει το εστιατόριο Pauly-Saal, με εποχιακή γερμανική κουζίνα, στην αίθουσα διδασκαλίας kosher μαγειρεύεται τρεις φορές την εβδομάδα kosher φαγητό, ενώ και το delicatessen Mogg & Melzer πουλάει εδώ σπιτικά προϊόντα, όπως εξαιρετικό παστράμι. (www.maedchenschule.org, για κρατήσεις στο εστιατόριο Pauly-Saal, τηλ. +49-303.300.6070)

Που να φατε

Long March Canteen: Από τα πιο δημοφιλή κινέζικα στην πόλη, με μοδάτη πελατεία, εντυπωσιακή διακόσμηση με προπαγανδιστικές αφίσες της Κίνας, μοντέρνα πιάτα και έμφαση στα dimsum (τα κινέζικα dumplings). (www.longmarchcanteen.com)

Pret a Diner: Ακολουθώντας τη λογική των pop-up μαγαζιών, μετέτρεψε, στην τρίτη εκδοχή του, ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο σε ένα χώρο για φαγητό και εκθέσεις design, προσκαλώντας μια στρατιά από σεφ με αστέρι Michelin στην κουζίνα του. (www.pretadiner.com)

Lava: Ακριβώς δίπλα στο Lavanderia Vecchia (από τα καλύτερα ιταλικά εστιατόρια στο Βερολίνο) και από την ίδια ομάδα ανθρώπων, μοιάζει με παλιό βερολινέζικο σπίτι και σερβίρει γκουρμέ ευρωπαϊκή κουζίνα βασισμένη σε εποχιακά υλικά. Εκπληκτικό το πιάτο με κονφί μπακαλιάρου σε λίπος πάπιας, άγριο ρύζι και ρόδι. (Flughafenstr. 46, Neukölln, τηλ. +49-302.234.6908)

Zio Felix: Αυθεντική πιτσαρία στο Neukolln, την ανερχόμενη γειτονιά της πόλης. Εκτός από πίτσα, θα βρείτε φοκάτσια, φρέσκες σαλάτες και υπέροχο τιραμισού. (Okerstr. 35, Neukölln, τηλ. +49-176.599.4869)

Les Valseuses: Ο πρώην σεφ του Themroc άνοιξε ένα γαλλικό μπιστρό που σερβίρει, μεταξύ άλλων, μοσχαρίσιο ταρτάρ, κρύα σούπα πεπονιού με λάιμ και τρυφερή μπριζόλα με σπιτικές πατάτες. Ένα μέρος που έχει κερδίσει την εκτίμηση των Βερολινέζων. (Eberswalderstr. 28, Prenzlauer Berg, τηλ. +49-307.552.2032)

Wiener Brot: Νέος φούρνος που διαθέτει καθημερινά μυρωδάτο βιολογικό ψωμί φτιαγμένο σύμφωνα με παραδοσιακές γερμανικές συνταγές. (www.wienerbrot.de)

Babanbe: Βιετναμέζοι φουρνάρηδες που φτιάχνουν άψογες μπαγκέτες, τις οποίες γεμίζουν με παραδοσιακά καυτερά πιάτα της κουζίνας τους. Εκτός από τα σάντουιτς σερβίρουν σούπες και σαλάτες. (Tucholskystr. 18, Mitte, τηλ. +49-305.379.5870)

Röststätte: Οι φανατικοί του εσπρέσο ορκίζονται ότι σερβίρει τον καλύτερο της πόλης. Το μαγαζί μόλις απέκτησε αδερφάκι στη μοδάτη Kastanienallee και φημίζεται επίσης για τα γλυκά του. (Kastanienallee 45, Mitte)

 

Που να διασκεδασετε

Chalet: O νέος εναλλακτικός παράδεισος των Βερολινέζων είναι δημιούργημα της ομάδας του εμβληματικού Bar 25. Άνοιξε πέρυσι το καλοκαίρι κατά τη διάρκεια του Fashion Week με ένα τετραήμερο πάρτι (τα μεγάλα βερολινέζικα κλαμπ συνηθίζουν να λειτουργούν ασταμάτητα για δύο ή τρεις μέρες). Μερικοί από τους καλύτερους DJs της πόλης εναλλάσσονται στα decks του, ενώ όταν φτιάχνει ο καιρός μπορείτε να βγείτε στον ευρύχωρο κήπο του. (www.chalet-berlin.de)

Le Chat Gris: Άνοιξε από την ομάδα του Neue Odessa Bar (από τα καλύτερα μπαρ στο Βερολίνο) και βρίσκεται στο ισόγειο ενός από τα τεράστια κτιριακά συγκροτήματα της πλατείας Rosa-Luxemburg. Το ντεκόρ είναι κλασικό, οι τεράστιες τζαμαρίες προσφέρουν θέα στο δρόμο, ενώ συνταγή είναι η προσοχή στη λεπτομέρεια: από τα ειδικά ποτήρια και παγάκια ανάλογα με το κάθε ποτό, μέχρι τα άψογα κοκτέιλ. Στο υπόγειο υπάρχει κλαμπ που ανοίγει τα Σαββατοκύριακα, με DJs που εναλλάσσονται στα decks. (Linienstr. 40, Prenzlauer Berg)

 

Που να ψωνισετε

Paper & Tea: Άνοιξε την 1η Δεκεμβρίου του 2012 και πουλάει τις καλύτερες ποικιλίες τσαγιού και βοτάνων από όλο τον κόσμο, ενώ η διακόσμησή του θυμίζει boutique hotel ή μουσείο. Εμπνευστής της ιδέας ένας Καναδός που ταξίδεψε σε κάθε γωνιά του πλανήτη για να συγκεντρώσει αυτόν το θησαυρό. Το αποτέλεσμα είναι 70 διαφορετικά τσάγια από επτά χώρες, όλα υψηλής ποιότητας και σπανιότητας, όπως το ShangriLa από το Νεπάλ, το Green Rooibos από τη Νότια Αφρική και το Pu’er από την Κίνα. (www.paperandtea.com)

Akeef: O Alan Somerville άφησε μια καριέρα στη μουσική βιομηχανία για να ανοίξει να κατάστημα ανδρικών ρούχων με προσεκτικά επιλεγμένες φίρμες, κυρίως νέων σχεδιαστών, και με τιμές που δεν είναι απλησίαστες για τον μέσο καταναλωτή. Εδώ βρείτε κομμάτια της αιγυπτιακής εταιρείας Banuq, τα παπούτσια Sperry και Pointer, καθώς και τα τζιν Velour και Nudie. Συχνά στο χώρο του μαγαζιού διοργανώνονται πάρτι με γνωστούς DJs της πόλης. (www.akeef.net)

Westberlin: Ωραίο και χαλαρό καφέ που διαθέτει μια μεγάλη συλλογή ξένων περιοδικών (από Vogue και Vanity Fair μέχρι Interview, περιοδικά αρχιτεκτονικής, τέχνης, design κ.λπ.) προς πώληση. Άνοιξε πριν από μερικούς μήνες κοντά στο πολύβουο Checkpoint Charlie. Στο μενού του θα βρείτε σνακ, χυμούς, γλυκά και εξαιρετικό φέ. (Friedrichstr. 215)

 

VN:F [1.9.20_1166]
Rating: 0.0/10 (0 votes cast)
FacebookTwitterPinterest

Βαρκελώνη :: Μεσόγειος, αλλά όχι Ελλάδα

 

Ο κόσμος στη Βαρκελώνη είναι ανοιχτός, διασκεδάζει, φωνάζει, μαλώνει, τραγουδάει, ξεφεύγει.. Όμως όμορφα! Σε κάθε γωνία ένα τάπας μπαρ διαφημίζει τις σπεσιαλιτέ του. Στη Βαρκελώνη μπορείς να διασκεδάσεις πολύ φτηνά. Με 3 ευρώ ένα μεγάλο ποτήρι Σαγκριά θα σε βγάλει ασπροπρόσωπο! Αλλά και το φαγητό στη Βαρκελώνη, κάθε άλλο παρά ακριβό είναι. Δεν ξέρω για πιο λόγο εμείς εδώ στην Ελλάδα τα καταφέραμε έτσι. Απόλυτο must της Βαρκελώνης, που θα σε κάνει να μην ξανακατέβεις στο Γκαζι της Αθήνας είναι η Σαμπανιερί (Carrer de la Reina Cristina, 7). Το μέρος αυτό είναι μικρό, απλό και σερβίρει ΆΦΘΟΝΗ σαμπάνια με 0.9 ευρώ το ποτήρι ή 4-5 ευρώ το μπουκάλι.. Τα ζεστά σάντουιτς με χαμόν και το chorrizo είναι το απόλυτο συνοδευτικό! Το μέρος είναι σχεδόν πάντα ασφυκτικά γεμάτο και η καλύτερη ώρα ίσως είναι γύρω στις τέσσερις το απόγευμα!

 

Διαμονή
Το Apsis Sant Angelo, Πίσω από την Plaza Espana. Σχετικά κεντρικό (3 σταθμοί από την Catalunya), όμορφο,οικονομικό και καθαρό

 

Διασκέδαση
Φοιτητικό στέκι στη Ραβάλ είναι το Oveja Negra (Sitges, 5, Barcelona ), δίπλα από τη κεντρική Ράμπλα. Φτηνή σαγκριά, ποδοσφαιράκι και επιτραπέζια, σε μια παραδοσιακού τύπου ταβέρνα που ξεφεύγει από το συνήθες πρόσωπο του τυπικού και μοντέρνου μπαρ.

Απαραίτητη εμπειρία ένα Βάσκικο τάπας μπαρ! Εδώ πληρώνεις με την… οδοντογλυφίδα! Επιλέγεις από μια πλούσια γκάμα μεζέδων και στο τέλος ο σερβιτόρος, δείχνοντάς σου τυφλή εμπιστοσύνη, μετράει τις… οδοντογλυφίδες στο πιάτο σου και, ανάλογα, σε χρεώνει…

Κυρίως, στη Βαρκελώνη θα κυκλοφορήσεις στην μονίμως γεμάτη κεντρική Ράμπλα, που οδηγεί στο άγαλμα του Κολόμβου μπροστά στο λιμάνι. Η δεξιά πλευρά του πεζόδρομου διαφέρει, ωστόσο από την αριστερή… Ανατολικά της Ράμπλα είναι η γοτθική συνοικία, ίσως πιο τουριστική, που προσφέρεται για βόλτες κυρίως την ημέρα, με αναρίθμητα καφέ, τον Καθεδρικό και στενά σοκάκια που παραπέμπουν σε άλλη εποχή. Το σκηνικό στη δυτική πλευρά του πεζόδρομου, ωστόσο, είναι διαφορετικό: Εκεί βρίσκεται η εναλλακτική Ραβάλ. Τόπος συνάντησης των νέων, με φοιτητικά και low-budget στέκια, ύποπτα σοκάκια και ημιυπόγεια τάπας μπαρ.

Shopping
Για ψώνια, λίγο πιο πάνω, η Passeig de Gracia, νοητή συνέχεια της Ράμπλα, έχει κάθε λογής μάρκα. Φαρδύς δρόμος, με πάμπολλα καταστήματα και όλες τις μάρκες. Στην αρχή του δρόμου, επάνω ακριβώς στην Πλάθα Καταλούνια βρίσκεται το Corte Ingles, πολυκατάστημα όπου θα βρείτε από σουβενίρ μέχρι είδη υγιεινής…

Πτήσεις
Για πληροφορίες σχετικά με το αεροδρόμιο της Βαρκελώνης και την αναζήτηση φθηνών αεροπορικών εισιτηρίων επισκευθείτε την σελιδα μας http://www.aeroporika.gr/destinations/index_barcelona.htm

 

 

VN:F [1.9.20_1166]
Rating: 10.0/10 (2 votes cast)
FacebookTwitterPinterest