Το Νεπάλ, βρίσκεται ανάμεσα στο Θιβέτ την αυτόνομη περιοχή της Ινδίας και της Κίνας, είναι μια χώρα που κατέχει έντονη ομορφιά και αέναη θέα. Περιβαλλόμενο από 8 από τις 10 υψηλότερες κορυφές του κόσμου, αυτή η χώρα είναι το σπίτι πολύχρωμων παραδόσεων, ενδιαφέρουσας ιστορίας και φιλικών ανθρώπων. Το Όρος Έβερεστ, η υψηλότερη κορυφή του κόσμου, είναι το πολυτιμότερο στολίδι του Νεπάλ. Με κατάφυτα δάση, τροπικό κλίμα και αμόλυντη φύση, η πολυποίκιλη γεωγραφία της χώρας την κάνει μια από τις πιο όμορφες και γραφικές χώρες σε όλο τον κόσμο.

Εδώ, η πλούσια κληρονομιά, η πολύχρωμη παράδοση, η καταπληκτική αρχιτεκτονική και ο πνευματικός χαρακτήρας συμβαίνουν όλα σε ένα μέρος. Το Νεπάλ είναι το σπίτι μερικών από τα πιο καταπληκτικά αξιοθέατα του κόσμου. Βρισκόμενο στην περιοχή Khumbu (Κούμπου) στην ανατολή είναι στους πρόποδες του Όρους Έβερεστ και σχεδόν όλοι οι τουρίστες ονειρεύονται να πάνε για πεζοπορία στην περιοχή. Τα περισσότερα περιουσιακά στοιχεία του Νεπάλ περιλαμβάνονται στην υψηλού κύρους λίστα της UNESCO στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς, όπως η πλατεία Bhaktapur Durbar (Μπακταπούρ Ντουρμπάρ) , η Χρυσή Πύλη (Golden Gate) και ο Ναός Πασουπατινάθ (Pashupatinath Temple). Η Οροσειρά Αναπούρνα(Annapurna Range) ονομάζεται Η Οροσειρά των Θεών(The Range of the Gods) για τους εξής λόγους: είναι μια παραδείσια τοποθεσία φύσης και γαλήνιου μονοπατιού πεζοπορίας συνδυασμένα σε ένα. Η εμπειρία για σαφάρι στη ζούγκλα είναι επίσης διαθέσιμη με αβρότητα στο Εθνικό Πάρκο Chitwan (Τσίτουαν) το οποίο προσφέρει περιπάτους στη φύση, παρατήρηση πουλιών, βόλτες με ελέφαντα και κανό στη ζούγκλα.

Ο Εθνο-τουρισμός γίνεται δημοφιλής τουριστική δραστηριότητα στο Νεπάλ. Η περιήγηση εστιάζει στην κουλτούρα της χώρας, τα χαρακτηριστικά, τις παραδόσεις, την ιστορία και τους ανθρώπους η οποία στοχεύει να αφήσει τους επισκέπτες να καταλάβουν πως υπάρχουν περισσότερα στο Νεπάλ από το ακαταμάχητο φυσικό του τοπίο. Το Νεπάλ επίσης ακτινοβολεί με θρησκευτική σημασία – η τοποθεσία παγκόσμιας κληρονομιάς Lumbini (Λουμπίνι) είναι ο τόπος όπου ο Γκαουτάμα Βούδας , ο ιδρυτής του Βουδισμού, γεννήθηκε. Η χώρα επίσης φιλοξενεί κάποιες από της περιοχής υποδειγματικές αρχιτεκτονικές συμπεριλαμβανομένων των Hanuman Dhoka (Χανουμάν Ντόκα) που εξυπηρέτησε ως το παλάτι των βασιλέων Malla (Μάλα), του Syambunath (Σιαμπουνάθ) επίσης γνωστός ως ο Ναός του Πιθήκου (The Monkey Temple), και του Μποντνάθ Στούπα (Bodhnath Stupa) που μοιάζει με ένα τεράστιο διάγραμμα του Βουδιστικού κόσμου όταν φαίνεται από ψηλά.

Πρέπει να γευτείτε τη μεγάλη ποικιλία αγαπημένων πιάτων όταν περιηγείστε στην πόλη. Τα περισσότερα τοπικά εστιατόρια σερβίρουν αυθεντικό daal bhaat tarkaari (νταάλ Μπαάτ ταρκαάρι), το εθνικό γεύμα του Νεπάλ. Το τσάι που φτιάχνετε από γάλα και ζάχαρη είναι επίσης αγαπημένο των τουριστών. Επειδή το Νεπάλ έχει πολυποίκιλη κουλτούρα και ευρεία εθνικότητα, τα πιάτα του έχουν γίνει ποικίλα και σε αφθονία επίσης. Σημειώστε πως μεγαλύτερη συγκέντρωση σε Δυτικού τύπου εστιατόρια βρίσκεται στις περισσότερο εμπορικές και τουριστικές περιοχές του Νεπάλ.

Τα καταλύματα του Νεπάλ καλύπτουν τα ποικίλα ενδιαφέροντα των τουριστών που επισκέπτονται τη χώρα. Καλά ξενοδοχεία με πολυτελείς λιχουδιές και 5στερες ανέσεις βρίσκονται στις μεγάλες πόλεις όπως το Κατμαντού (Kathmandu). Εν τω μεταξύ, μέτρια πανδοχεία, σπιτάκια και διαμερίσματα που προσφέρουν οικονομικές τιμές και αξιοπρεπή εξυπηρέτηση είναι διασκορπισμένα σε όλη τη χώρα. Είτε η επίσκεψη στο Νεπάλ σημαίνει πεζοπορία στις οροσειρές του, φωτογράφιση του απαράμιλλου τοπίου του, αφομοίωση της πλούσιας κουλτούρας του, ή απλά απόλαυση μιας νέου είδους περιπέτειας, υπάρχει ένα μέρος για τον καθένα που θέλει να απολαύσει τις διακοπές του στο Νεπάλ.

Ισως αναρωτιέσται πώς γίνεται πάντα να βλέπετε στα διάφορα ταξιδιωτικά blogs φωτογραφίες από τις ίδιες πόλεις, ξανά και ξανά; Λοιπόν, υπάρχει ένας λόγος για αυτό.

Το Sightsmap.com μας επιτρέπει να δούμε ποια είναι τα πιο φωτογραφημένα μέρη σε μια συγκεκριμένη περιοχή, όπως στο Λονδίνο ή στη Νέα Υόρκη. Στη συνέχεια, επισημαίνονται δέκα σημεία/αξιοθέατα που είναι τα πιο δημοφιλή στην περιοχή. Μπορείτε επίσης να μεγεθύνετε και να δείτε ολόκληρο τον κόσμο. Απο ότι φαίνεται ορισμένες πόλεις είναι πιό δημοφιλής στην φωτογράφιση τους απο τους τουρίστες, απ’οτι αλλες. Ποιες είναι αυτές; Θα τις δείτε παρακάτω:

11. ΠΡΑΓΑ

10. ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ

9. ΜΠΟΥΕΝΟΣ ΑΙΡΕΣ

8. ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ

7. ΜΟΝΤΕ ΚΑΡΛΟ

6. ΒΕΝΕΤΙΑ

5. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

4. ΠΑΡΙΣΙ

3. ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ

2. ΡΩΜΗ

1. ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

Φλωρεντία, Βενετία, Ρώμη, κάθε μία με αρκετά πράγματα για να εξερευνήσει κανείς ώστε να γεμίσει ένα δεκαπενθήμερο και αιώνια γοητεία που εγγυάται επανειλημμένες επισκέψεις. Όσον αφορά ωστόσο στις επιλογές για ένα διάλειμμα στην πόλη, αυτές αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου.

Η Ιταλία διαθέτει πλήθος μικρότερων πόλεων, που είναι ιδανικές για σύντομες επισκέψεις, για πιο ήσυχα, και πιο χαλαρά Σαββατοκύριακα, και για μια εμπειρία la dolce vita. Ακολουθούν πέντε από αυτές που οι πελάτες μας μπορούν να δοκιμάσουν, με ενδεικτικές τιμές σε περίπτωση ταξιδίου αυτό τον Σεπτέμβρη.

Σιένα

Η Σιένα είναι 10 φορές μικρότερη από την Φλωρεντία, αλλά κατά τον 14ο αιώνα βρισκόταν σε ανταγωνισμό με την γειτονική πόλη όχι μόνο στο μέγεθος αλλά επίσης στον πολιτισμό και στο εμπόριο. Μετά η πόλη χτυπήθηκε από επιδημία, αποδεκατίζοντας τον πληθυσμό και ρίχνοντας την σε μαρασμό. Η ύφεση αυτή έσωσε  το μεσαιωνικό κέντρο από την ανάπτυξη και έβαλε τα θεμέλια για την αξιοσημείωτη  ιστορική διατήρηση της Σιένα.

Περιπλανώμενος κανείς στα στενά, φιδωτά δρομάκια του πεζοδρομημένου κέντρου είναι σαν να κάνει κανείς ένα βήμα πίσω στο παρελθόν κάθε φορά, και δεν πρόκειται μόνο για τα κτίρια – η φυλετική διαίρεση της πόλης συνεπάγεται ότι όλο και πάνω σε κάποια παρέλαση με παραδοσιακές φορεσιές μπορεί να πέσει κανείς συνεχώς. Καθένα από τα 17 κοντράτα της Σιένα έχει μια περιοχή, και οι επισκέπτες μπορούν να εντοπίζουν τους συμβολισμούς των μασκότ τους, οι οποίες ποικίλουν από πάνθηρες μέχρι ακανθόχοιρους, στους δρόμους. Μην παραλείψετε να επισκεφτείτε τον μεγάλο γοτθικό καθεδρικό ναό, τον ύψους 87-μέτρων πύργο της Σιένα, τον περίφημο Torre de Mangia για θέα, και την κύρια πλατεία, Il Campo, όπου πραγματοποιούνται οι περίφημες  ιπποδρομίες Palio. Έξω από την πόλη, βρίσκεται η ύπαιθρος της Τοσκάνης που σας περιμένει για κάποια ημερήσια εκδρομή.

Συμβουλή από τον Ειδικό: Ο Andrew Farr από το “Classic Collection Holidays” Andrew Farr λέει: “Είναι δύσκολο να βρει κανείς κατάλυμα στην Σιένα κατά την διάρκεια των δυο πρώτων ημερών του Palio –2 Ιουλίου και 16 Αυγούστου. Την τελευταία εβδομάδα πριν το Palio ωστόσο, μπορεί κανείς να ασχοληθεί με τους αγώνες ιπποδρομίας, η πόλη γεμίζει με τα χρώματα κάθε μιας από τις γειτονιές της πόλης, και σε κάθε γειτονιά σερβίρονται υπαίθρια γεύματα– ορισμένα από τα οποία συγκεντρώνουν έως και 1,000 επισκέπτες.”

Βερόνα

Η Βερόνα έχει δυο ατραξιόν που μοιάζουν να προσελκύουν τους τουρίστες: την Ρώμη και τον Ρωμαίο. Ο Σαίξπηρ έστησε την πιο διαδεδομένη ιστορία αγάπης στην Βερόνα και ως εκ τούτου πρέπει κανείς να έχει πολύ σκληρή καρδιά για να αποφύγει ακόμα και μια γρήγορη ματιά στην Casa di Giulietta. Η σύνδεση είναι ψευδής. Απλώς η οικία άνηκε αρχικά στην οικογένεια dell Capello, το όνομα της οποίας προσομοιάζει ακουστικά σε εκείνο των Καπουλέτων, αυτό ωστόσο δεν έχει εμποδίσει χιλιάδες επισκέπτες να γεμίζουν τους τοίχους χαράσσοντας πάνω τους σαν γκράφιτι τα ερωτικά τους γράμματα.

Το μεγαλύτερο μέρος της υπόλοιπης πόλης της Βερόνα είναι αυθεντικά ιστορικό, ωστόσο – υποστηρίζεται ότι η πόλη διαθέτει περισσότερα Ρωμαϊκά μνημεία  από οποιαδήποτε άλλη πόλη της Ιταλίας εκτός από την ίδια την Ρώμη. Πιο αξιοσημείωτο είναι το τεράστιο αμφιθέατρο, χτισμένο το 30 μ.Χ. για να φιλοξενεί 30,000 θεατές και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται – οι προγραμματισμένοι επισκέπτες το επισκέπτονται  κατά την διάρκεια του θερινού φεστιβάλ όπερας για ένα πραγματικό υπερθέαμα.

Άλλα αξιοθέατα περιλαμβάνουν την πολύβουη κεντρική πλατεία Piazza delle Erbe, το γοτθικό Castelvecchio, το οποίο φιλοξενεί ένα μουσείο τέχνης, και το ήσυχο Giardino Giusti.

Συμβουλή από τον ειδικό: Η συγγραφέας από το “Osprey Holidays” Sarah Black λέει: «Μην παραλείψετε να αγοράσετε εισιτήρια για την όπερα! Οι αρχές του Σεπτέμβρη εξακολουθούν να αποτελούν σαιζόν όπερας για την Βερόνα, και μπορούμε να κρατήσουμε θέσεις σε θεατές. Τα εισιτήρια για την Κάρμεν  στο Verona Arena στις 3 Σεπτεμβρίου ξεκινούν από  30€.”

Παλέρμο

Η πόλη δορυφόρος της Σικελίας αποπνέει έναν εξωτικό αέρα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον ζεστό Νότο– τα Νορμανδικά παλάτια και οι μπαρόκ εκκλησίες βρίσκονται δίπλα -δίπλα με τους Αραβικούς τρούλους και τις τύπου σουκ αγορές. Υπήρξε πάντοτε το κέντρο του εμπορίου, και ο συνδυασμός λάμψης και λίγδας μοιάζει να διατηρείται μέχρι και σήμερα. Η περιοχή των αγορών βρίσκεται στο νέο κέντρο της πόλης που χρονολογείται από τον 19^ο αιώνα, βόρεια του ιστορικού κέντρου. Το τελευταίο φιλοξενεί τα περισσότερα αξιοθέατα, συμπεριλαμβανομένου του καθεδρικού και του γειτονικού Palazzo dei Normanni, μουσεία τέχνης και αρχαιολογίας, καθώς και σημαντικές εκκλησίες από την Νορμανδική εκκλησία San Giovanni degli Eremiti ως την εκκλησία μπαρόκ San Giuseppe dei Teatini.

Το παρεκκλήσι με τις περισσότερες επισκέψεις είναι το Palatine Chapel, όπου τα Βυζαντινά μωσαϊκά και οι ξύλινοι Αραβικοί θόλοι διακοσμούν την Νορμανδική αρχιτεκτονική – χαρακτηριστική του πολύ-πολιτισμικού παρελθόντος του Παλέρμο. Φροντίστε να δοκιμάσετε παραδοσιακό Σικελικό φαγητό, από τηγανητά ρυζομπαλάκια αραντσίνι και πλούσια σε μελιτζάνα καπονάτα μέχρι σπαγγέτι με αχινούς. Το Pane e panelle, ή οι λουκουμάδες από ρεβίθια σε σάντουιτς, συνιστούν αγαπημένες γεύσεις πρόχειρου φαγητού ειδικά στο Παλέρμο.

Συμβουλή ειδικού: Ο Michael Fleetwood από το Cox & Kings’ λέει: «Προτείνω στους λάτρεις του σινεμά να επισκεφτούν το Teatro Massimo, όπου γυρίστηκαν οι τελευταίες σκηνές του τρίτου μέρους του Νονού, και το χωριό Corleone, γενέτειρα της άρχουσας οικογένειας στα μυθιστορήματα του Mario Puzo.”

Μπολόνια

Χονδρή, κόκκινη, και έξυπνη: Τα τρία υποκοριστικά της Μπολόνια – la grassa, la rossa και la dotta – δεν ηχούν και τόσο κολακευτικά, αλλά η πόλη των καλοφαγάδων που φιλοξενεί πολλά ιστορικά κτίρια χτισμένα με κόκκινο τούβλο καθώς και το παλαιότερο Πανεπιστήμιο της Ευρώπης, έχει πολλά για να την προτείνει κανείς.

Η Πίζα έχει έναν πύργο που γέρνει. Η Μπολόνια έχει δυο, Due Torri. Ο ένας που γέρνει κατά 10 πόδια από τον κάθετο άξονα είναι κλειστός για τους επισκέπτες, αν όμως θα θέλατε να ανεβείτε 498 σκαλοπάτια, ο Πύργος Asinelli γέρνει 7.5πόδια και είναι ανοιχτός στο κοινό. Σε απόσταση από την Piazza Maggiore βρίσκεται η Βασιλική του Αγίου Πετρω(ο)νίου, που φιλοξενεί το μεγαλύτερο ηλιακό ρολόι στον κόσμο, και οι πάγκοι της αγοράς του Quadrilatero δικαιολογούν τον υποκοριστικό της Μπολόνια ως πόλης των «καλοφαγάδων». Η πόλη θεωρείται ως πόλη της γαστριμαργίας ακόμα και στην υπόλοιπη της Ιταλίας – αυτή είναι η πόλη που γεννήθηκε η μορταδέλα, το τορτελίνι και η σάλτσα Μπολονέζ– οπότε οι επισκέπτες μπορούν επίσης και να φάνε.

Συμβουλή Ειδικού: Ο Charlie Dyson από το Kirker Concierge λέει: “Σας προτείνω το ρεστοράν Drogheria della Rosa, ένα πρώην φαρμακείο σε μια από τις στοές με περιστύλια της Μπολόνια κοντά στο κέντρο της πόλης. Ακολουθείστε τις προτάσεις του Emanuele Addone, πριν δοκιμάσετε το παγωτό στην τζελατερία Gianni στην γειτονική Via Montegrappa.”

Λούκα

Το Λούκα δεν έχει αεροδρόμιο, αλλά ευτυχώς απέχει μόνο 20 μίλια από το αεροδρόμιο της Πίζα, και – μην το πείτε παραέξω – κάνει την πόλη με τον Πύργο της Πίζας να δίνουν την εντύπωση ότι υστερούν. Αντίθετα με την Πίζα, η οποία είδε το ιστορικό της κέντρο να ισοπεδώνεται από τις βόμβες των Συμμάχων, η Λούκα φιλοξενεί πλήθος ιστορικών μνημείων, συμπεριλαμβανομένων των ερειπίων ενός Ρωμαϊκού Φόρουμ στην Piazza dell’Anfiteatro (Πλατεία Αμφιθεάτρου) και ενός γοητευτικού καθεδρικού ναού του 12^ου αιώνα με κωδωνοστάσιο και βαπτιστήριο. Ευτυχώς, η  Λούκα, φέρει όλη την γοητεία των μεγαλύτερων πόλεων της Τοσκάνης, αλλά λιγότερο πλήθος.

Τα τείχη της Λούκα χρονολογούνται από τον 16^ο αιώνα και τον 17^ο αιώνα, και  παρόλο που αρχικά προορίζονταν για να απωθούν τους εισβολείς, σήμερα με δυσκολία απωθούν τα αυτοκίνητα, και σχηματίζει έναν μακρύ πεζόδρομο με εξαιρετική θέα στην πόλη. Ο Torre Guinigi αποτελεί ακόμα μια αναρριχητική εμπειρία που δεν πρέπει να χάσετε, και όχι μόνο για την πανοραμική θέα στην πόλη που απολαμβάνετε από ύψος 45 μέτρων. Στην κορυφή, οι επισκέπτες συναντούν ένα μικροσκοπικό δάσος: μια χούφτα βελανιδιές φυτεμένες τον 14ο αιώνα από πλούσιους εμπόρους.

Συμβουλή ειδικού: Η Fiona Attrell από το “Inghams Holidays” λέει: “Εξερευνήστε τις γεμάτα δέντρα, επάλξεις του 16^ου αιώνα που περιβάλλουν την πόλη με ποδήλατο για φανταστική θέα – μπορούμε να οργανώσουμε ενοικιάσεις ποδηλάτων για επισκέπτες.”

Το Ανόι έχει ως στόχο να υποδεχθεί 15 εκατομμύρια εγχώριους τουρίστες και 2,8 εκατομμύρια ξένους επισκέπτες κατά τη διάρκεια του 2014.

Για την εκπλήρωση των στόχων αυτών – που είναι κατα 10% υψηλότερη από τις αφίξεις του 2013 – η πρωτεύουσα του Βιετνάμ θα επεκτείνει την διαφημιστική προώθηση στις αναδυόμενες αγορές συμπεριλαμβανομένων, Κορέας, της Κίνας, της Ιαπωνίας, της Πολωνίας, της Γερμανίας και της Γαλλίας.

Η πόλη έχει ήδη προγραμματίσει να καθιερώσει ενα τοπικό τουριστικό Φεστιβάλ υπο την αιγίδα του Υπουργείου Τουρισμού του Βιετνάμ εστιάζοντας να προσελκυσει επισκέπτες που ενδιαφέρονται για την πολιτιστική κληρονομιάς. Ο συνδιασμός πολιτισμού και περιηγήσεις σε τουριστικά θέρετρα αναμένεται να τονωσεί την ζήτηση των επισκεπτών απο το εξωτερικό.

Το Ανόι, το οποίο είναι ένας από τους δημοφιλέστερους προορισμούς της Ασίας, θέλει να μετατρέψει τον τουριστικό τομέα ωστε να λειτουργήσει ως ασπίδα προστασίας για την οικονομία.

Ο στόχος για το 2020, είναι να δεχθεί 3,2 εκατομμύρια αφίξεις απο το εξωτερικό και 20 εκατομμύρια ντόπιους τουρίστες.

Τα έσοδα από τον τουρισμό αναμένεται να υπερβούν τα VND43, 000 δις το 2020.

Η φρέσκια εκδοχή του Τελ Αβίβ
Η πιο ζωντανή πόλη του Ισραήλ επιμένει να αφομοιώνει τις διεθνείς τάσεις και να εντυπωσιάζει τους επισκέπτες.

Οι ανερχόμενες γειτονιές
Το ιστορικό κέντρο του Τελ Αβίβ, η «λευκή πόλη» με τα εκατοντάδες bauhaus κτίρια, έχει μεταβληθεί σε πόλο έλξης με εξαιρετικά εστιατόρια, μπαρ και μπουτίκ. Το μποέμ Neve Tzedek κρατάει τον χαρακτήρα του με μικρά ξενοδοχεία, καταστήματα και μπαράκια. Η Florentin αποκτά μοντέρνο, αστικό χαρακτήρα, ενώ η Jaffa, με τα παλαιοπωλεία και την υπαίθρια αγορά, έχει γεμίσει με νέα καφέ, μπαρ και εστιατόρια.

Οι σταρ σεφ

Port Said: Ένας τοίχος γεμάτος βινύλια, ανάμεσα στα οποία παρεμβάλλονται… φρέσκες μελιτζάνες, ντομάτες και πιπεριές, μια μικρή ανοιχτή κουζίνα και τραπεζάκια έξω, σε ένα bar-restaurant που άνοιξε πριν από λίγους μήνες. Το μενού των 10 – 15 πιάτων επιμελείται ο σταρ Ισραηλινός σεφ Eyal Shani. (Har Sinai 2, τηλ. +972-362.074.36)

Yaffo Tel Aviv: Φωτιστικά των Ισραηλινών αρχιτεκτόνων Baranowitz – Kronenberg, έπιπλα του Ολλανδού ντιζάινερ Piet Hein Eek και εμφανές μπετόν στους τοίχους σε αυτό το δημιούργημα του σεφ Haim Cohen (που έχει και τηλεοπτική εκπομπή). Το μενού βασίζεται στη δημιουργική εβραϊκή κουζίνα (με επιρροές από την pαλαιστινιακή και την ευρωπαϊκή) και τα καλύτερα πιάτα είναι το ταρτάρ με μαυρομάτικα φασόλια και τα αρνίσια παϊδάκια με σύκα και μελιτζάνα. (Yigal Alon 98, τηλ. +972-362.492.49)

Alma Lounge: Αυτό το εστιατόριο βρίσκεται μέσα στο μποέμικου στιλ ξενοδοχείο Alma, ένα υπέροχο κτίριο της δεκαετίας του ’20. Στην κουζίνα ο σεφ Yonatan Roshfeld (βραβευμένος για τρία ακόμη εστιατόρια) καταστρώνει κάθε μέρα ένα διαφορετικό γκουρμέ μενού από φρέσκα εποχικά υλικά. (Yavne 23, τηλ. +972-363.087.77)

Τα νέα εστιατόρια
Café Europa: Σε ένα bauhaus κτίριο του 1920 στεγάζεται το νέο διώροφο barrestaurant με γεωργιανής εποχής αναφορές στην αισθητική του και μουσική που περιλαμβάνει από ιρανικά κομμάτια μέχρι Σερζ Γκενσμπούρ. Στην κουζίνα του γίνονται θαύματα: το καλαμάρι με wasabi και μαρμελάδα αγγούρι είναι συγκλονιστικό, το ίδιο και τα τορτελίνι με αρνί και tamarind sauce. (Rothschild 9B, τηλ. + 972-352.599.87)

Mizlala: To νέο δημιούργημα του σεφ Meir Adoni μετράει μόλις ένα χρόνο ζωής. Ο χώρος μοιάζει με ντιζαϊνάτο κλαμπ και το ευφάνταστο μενού ανεβάζει την εβραϊκή κουζίνα πολλά επίπεδα. Δοκιμάστε οπωσδήποτε το παλαιστινιακό ταρτάρ και το πολύ ιδιαίτερο κονφί χοιρινού. (Nahalat Binyamin 57, τηλ. +972-356.655.05)

Το κατάστημα
Souvenir Tel Aviv: Μέσα στο νέο boutique hotel Brown, ένα κατάστημα-«παιδί» τεσσάρων γυναικών: της σχεδιάστριας κοσμημάτων Shirley Itzik, της ποπ σταρ Louise Kahn, της αρχιτεκτόνισσας και designer Kedem Shinar και της επιχειρηματία Alma Gissis. To κόνσεπτ του είναι βασισμένο στην αναβίωση των παλαιών καταστημάτων με σουβενίρ που βρίσκονταν στα ξενοδοχεία και διαθέτει επιλεγμένα design αντικείμενα. Αριστούργημα οι καρτ ποστάλ του Ron Nadel. (www.souvenir-telaviv.com)

Σε αναζήτηση ενός χαμένου κόσμου

Επικίνδυνα τοποθετημένη ανάμεσα σε τρία ηφαίστεια, η Αντίγκουα αποτελεί μια μπαρόκ , πεδινή πόλη, διακοσμημένη με το πληθωρικό στιλ της Κεντρικής Αμερικής. Είναι η Ισπανία με μια στροφή, ο Καθολικισμός φανταχτερά χρωματισμένος. Η Αντίγκουα οφείλει την διατήρηση της, κατά αρκετά παράδοξο τρόπο, στον σεισμό που παραλίγο να την καταστρέψει το 1773. Η κυβέρνηση απομακρύνθηκε. Η ανάπτυξη σταμάτησε. Τα υφιστάμενα κτίρια ανακαινίστηκαν, αλλά μόνο μερικώς. Ο καθεδρικός ναός και αρκετές από τις πολλές μονές και εκκλησίες της πόλης εξακολουθούν να μην έχουν στέγες, και το καλύτερο σε αυτές είναι, οι πέτρινοι άγγελοι με την βλοσυρή όψη , τους περίτεχνους βοστρύχους και την έξοχη λάμψη κάτω από το φως του ήλιου, οι άδειοι κύκλοι, όπου θα έπρεπε να ήταν οι τρούλοι τους οι οποίοι έχουν δώσει την θέση τους στο απέραντο γαλάζιο του ουρανού. Η κύρια πλατεία ωστόσο έχει παραμείνει ακέραια, και περικλείεται από μεγάλες κιονοστοιχίες. Στην μια της πλευρά βρίσκεται η διασωθείσα πρόσοψη του καθεδρικού ναού, επιδεικτικά διακοσμημένη με έλικες ιωνικού κιονόκρανου, αγγεία και κόγχες όλα τους χρώματος ζαχαρί. Στην άλλη πλευρά στέκει το χτισμένο με γυψομαρμαροκονίαμα στο χρώμα του ηρανθούς και γκρίζα πέτρα παλάτι, όπου κάποτε έζησε ο Πέδρο ντε Αλβαράδο, ο αδίστακτος κατακτητής της Γουατεμάλα. Οι δρόμοι είναι λιθόστρωτοι. Μεγάλοι λευκοί τοίχοι διαπερνώνται από επίπεδες καμάρες που πλαισιώνουν σιντριβάνια. Σκαλιστές ζωφόροι αναπτύσσονται σε όλο το μήκος των οικοδομικών τετραγώνων. Γοητεύτηκα από τις εύσωμες, γοργόνες με τα σκυθρωπά στόμια, που κοσμούν μια από τις πολλές επαύλεις-που έχουν μετατραπεί σε μουσεία. Ακολούθησα μια λιτανεία μέσα από τους δρόμους, σειρές από μαθήτριες που ταλαντεύονταν ρυθμικά καθώς κουβαλούσαν ένα τεράστιο άρμα στην κορυφή του οποίου βρισκόταν ένα σκαλιστό ομοίωμα που απεικόνιζε τον Χριστό να κουβαλά τον Σταυρό του. Ήταν μια νεανική εκδοχή των μεγάλων παρελάσεων που πλημμυρίζουν την πόλη κατά την εβδομάδα του Πάσχα και, όπως αυτές, παρήλαυνε πάνω σε υπέροχα χαλιά από λουλούδια (εφήμερα= λουλούδια που ζουν μόνο μια μέρα): οι δρόμοι στο πέρασμα τους ήταν στρωμένοι με φανταστικά γεωμετρικά σχέδια σφυρηλατημένα από πολύχρωμο πριονίδι και λαχανικά, ένα περίγραμμα από κρεμμύδια, ένα πλέγμα από αραβόσιτο, περίτεχνες καμπύλες από ραπανάκια και κολοκυθάκια.

Τα σπίτια στην Αντίγκουα είναι χαμηλά – με έναν όροφο στο μεγαλύτερο μέρος τους – αλλά διαθέτουν ανοίγματα σε κρυφές αυλές, που σήμερα είναι γεμάτες με τραπεζάκια εστιατορίου και πάγκους με χειροποίητα είδη κάτω από μια κουρτίνα μπουκαμβίλιες. Στην γη της ζούγκλας των Μάγια στο βορρά, οι επισκέπτες μπορεί να είναι λίγοι αλλά εδώ θα συναντήσει κανείς πολλούς από αυτούς. Συνταξιούχοι Αμερικάνοι αποσύρονται εδώ σε κλειστές κοινωνίες έξω από την παλιά πόλη. Φοιτητές έρχονται για να σπουδάσουν Ισπανικά στα εκατοντάδες σχολεία εκμάθησης της γλώσσας στην πόλη και για να παρελάσουν χέρι -χέρι γύρω από την κύρια πλατεία. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι Γάλλοι ή προέρχονται από την Βόρεια Αμερική αλλά αρχίζουν να καταφθάνουν και πολλοί Βρετανοί. Βολικά μικρή αλλά και θεαματικά μεγάλη η Αντίγκουα συνιστά ένα υπέροχο μέρος για να ξεκινήσει κανείς την ακαδημαϊκή του άδεια.

Τόσο μικρή χώρα, τόσα πολλά να δει κανείς. Δεν επισκέφτηκα κάποια ακτή. Δεν πήγα να δω την Λίμνη Atitlán. Αλλά πήγα στο La Reunión, ένα θέρετρο γκολφ ανηφορικά της Αντίγκουα. Δεν πήγα με όρεξη – και για ποιο λόγο θα ήθελε κάποιος, που δεν έχει χτυπήσει ποτέ στην ζωή του οποιοδήποτε είδος μπάλας, να δει ένα θέρετρο γκολφ – και εκ των υστέρων έπρεπε να ζητήσω συγγνώμη για την σχεδόν συγκαλυμμένη δυσανασχέτηση μου.

Η πορεία καμπυλώνει γύρω από τις πλαγιές ενός ηφαιστείου. Δυο από αυτά πλαισιώνουν την θέα, και τα τρία μοιάζουν παράξενα σαν ηφαίστεια ζωγραφισμένα από ένα μικρό παιδί, τέλειοι κώνοι που ξεπετάγονται κατευθείαν μέσα από την κατάφυτη πεδιάδα που εκτείνεται ως τον Ειρηνικό. Το ένα που βρίσκεται πίσω, το οποίο είναι ενεργό, ολοκληρώνεται από μια τουλίπα καπνού από πάνω του. Το μέρος βρίσκεται ψηλά, ο αέρας είναι λεπτός και το φως που περνά από μέσα του τόσο καθαρό που ολόκληρο το ασυνήθιστο τοπίο μοιάζει να αστράφτει. Πήραμε πρωινό στην ταράτσα κάτω από μια ψηλή σκεπή από την οποία αιωρείτω ένας ετερόκλητος κρυστάλλινος πολυέλαιος, ενώ ατένιζα την υπέροχη αυτή θέα. Το πρωινό στην Γουατεμάλα αποτελεί τελετουργία: huevos revueltos (πιο κίτρινα, πιο πικάντικα, και γενικότερα πιο νόστιμα από την ομελέτα), γλυκές σαν μέλι τηγανιτές μπανάνες, πάστα από μαύρα φασόλια με κομμάτια αλμυρού λευκού τυριού, ντόπιος καφές, ένα μεγάλο βάζο φρέσκου χυμού ανανά.

Έπειτα τραβήξαμε το δρόμο μας πάνω σε ήσυχα ηλεκτροκίνητα αμαξίδια. Τέλειες εκτάσεις πρασίνου, όχι βελούδινες όπως στην Αγγλία, αλλά άγριες και στιλπνές, τα φύλλα από το γρασίδι έμοιαζαν με λαμπερά πράσινα αγκάθια. Βάραθρα θυσανωτά με ανθισμένα δέντρα, λοφίσκοι και λίμνες και οφιοειδής κοιλάδες: το απροκάλυπτα τεχνητό τοπίο ερχόταν σε εξαιρετική αντίθεση με το υπέροχα φυσικό.

Πετάξαμε βόρεια προς το Petén, την πιο ζεστή, επίπεδη και απομακρυσμένη περιοχή, όπου οι πόλεις των Μάγια έρχονται σταδιακά και πάλι στο φως. Το τροπικό αυτό δάσος με το οικολογικά κατεστραμμένο αλλά αισθητικά υπέροχο τοπίο που έχει καταλήξει σε βοσκότοπο για βοοειδή, ένα είδος πάρκου με φοίνικες, όπου κάθε αγελάδα έχει ένα συνοδό παράνυφο με την μορφή λευκού ερωδιού. (το πουλί τρώει τα τσιμπούρια της αγελάδας, η αγελάδα βόσκοντας οδηγεί τα έντομα στο πουλί). Χαμηλοί λόφοι με πυκνή βλάστηση υψώνονται πάνω από μπλε οπαλίζουσες (ιριδίζουσες) λίμνες. Σε ορισμένες από αυτές υπάρχουν ξύλινες αποβάθρες κολύμβησης με όμορφα αχυρένια καταφύγια. Σε άλλες, σε άλλες το κολύμπι απαγορεύεται από φόβο για κροκόδειλους.

Πήγαμε στο Tikal, στο μεγαλύτερο και πιο πολυσύχναστο αξιοθέατο των Μάγια που δίνει ένα συγκινητικό μάθημα μέσα στην τρέλα του Ευρωκεντρισμού. Το μεγαλείο που συνιστούσε κάποτε η Ρώμη ίσα που μπορεί να συγκριθεί με τις τεράστιες αυτές πυραμίδες, του ναούς που υψώνονται σαν άγριοι δεινόσαυροι πάνω από την πανύψηλη φυλλώδη κάλυψη του τροπικού δάσους. Επισκεφτήκαμε επίσης και μικρότερα μέρη. Ο οδηγός μας για δυο μέρες ο Μπέρνι, ο στολισμένος χάντρες και αλογοουρά οικοδεσπότης μας στο ιδιωτικό καταφύγιο και κατάλυμα του Ni’tun. Ο Μπέρνι έχει περπατήσει, με τις σαγιονάρες του, για μέρες την ζούγκλα για να επισκεφτεί μέρη που εξακολουθούν να μην είναι προσβάσιμα με άλλο τρόπο. Μια φορά σχεδόν χαθήκαμε στο δρόμο προς μια από αυτές τις ακροπόλεις της ζούγκλας, αλλά τον ξαναβρήκαμε χάρη σε έναν ιππέα που μας συνάντησε κατηφορίζοντας ένα θεόστενο μονοπάτι προς μια κοιλάδα γεμάτη πεταλούδες, το ξεκούμπωτο πουκάμισο του οποίου αποκάλυπτε το περίπλοκο τατουάζ ενός ερπετού διακοσμημένου με φτερά πάνω στο άτριχο στήθος του.

Στο αστρονομικό συγκρότημα του Uaxactún, Ο Al προσπάθησε να τραβήξει φωτογραφίες στο φως του φεγγαριού, ενώ εγώ κοιμόμουν ανάσκελα στην κορυφή μιας πυραμίδας, κοιτάζοντας τα υπερφυσικά λαμπερά άστρα και προσπαθώντας να απαγορεύσω στην λέξη «τζάγκουαρ» να περάσει από το μυαλό μου. Είναι εδώ και όντως επιτίθενται. Οδηγός μας αυτή την φορά ήταν ο Carlos Vivar. Ενώ περιμέναμε τον ήλιο να δύσει πίναμε μπύρες και ταμάλες με την οικογένεια του στο συγκρότημα ευρύχωρων δωματίων από άχυρα που διατηρούν. Ο Carlos, που μεγάλωσε μιλώντας μόνο την γλώσσα των Μάγια στον μικρό αυτό οικισμό των 23χλμ από τον κοντινότερο δρόμο, έμαθε μόνος του Ισπανικά και αργότερα Αγγλικά, και σήμερα χειρίζεται τα τελευταία με μεγαλύτερη άνεση από τους περισσότερους ιθαγενείς Αγγλόφωνους. Πρόκειται για μια φυλετικά μοιρασμένη χώρα, ανάμεσα σε εκείνους που ισχυρίζονται ότι είναι εξολοκλήρου ή εν μέρει Ισπανοί, θεωρώντας τους εαυτούς τους κατάτι ανώτερους από τους «ιθαγενείς», αλλά κρίνοντας από αυτούς που γνωρίσαμε, οι Μάγιας προκαλούν τόση εντύπωση σήμερα όση και όταν έχτισαν την Tikal.

Η Aguateca, μνημείο των Μάγιας αποτέλεσε τον τελευταίο μας σταθμό. Για να το συναντήσουμε οδηγήσαμε ως το Sayaxché, μια δύσβατη και καταρρακωμένη πόλη όπου συναντιούνται ένας δρόμος και δυο ποταμοί, όπου οι γυναίκες φορούν κροσέ μπλούζες και ολόμαλλες φούστες από περίτεχνα υφασμένο ύφασμα σε σκούρες αποχρώσεις του γκρι, του μωβ, του μπλε και του άλικου και όπου κάτω από μια στέγη από φύλλα φοίνικα απολαύσαμε ένα υπέροχο γεύμα με ψητά κολοκυθάκια και μπλάνκο (blanco), ένα είδος ποταμίσιου ψαριού όπως η τσιπούρα. Κατά το υπόλοιπο της διαδρομής μας ταξιδέψαμε με βάρκα, πρώτα ανατολικά κατά μήκος του κιτρινοπράσινου ποταμού Pasión River ως τα ερείπια του Ceibal, φτάνοντας σε ένα μονοπάτι που οδηγούσε απότομα πάνω από συστρεμμένες ρίζες δέντρων μέσα στην βαθιά , σκοτεινή ζούγκλα. Τα φύλλα από τους φοίνικες αγγίζουν τα 12 μέτρα ή παραπάνω εδώ. Δημιουργώντας ένα τρομακτικό μουσικό χαλί οι αλουάπες ακολουθώντας τα βήματα των Μάγια μειώνονται και εκλείπουν. (Οι ανάγλυφα χαραγμένες στήλες κάτω από τις τεράστιες ακακίες γύρω από το τόπο μαρτυρούν τους μακρυμάλληδες σφετεριστές τους.). Έπειτα επιστρέψαμε στην βάρκα και στο φως του ήλιο, και συνεχίσαμε το ταξίδι μας για μερικές ώρες μέχρι τον ποταμό Petexbatún River, με τους κορμοράνους να τρέχουν μπροστά μας, μοναχικούς γκρι ερωδιούς να φτερουγίζουν δίπλα μας, στις τσακισμένες κορυφογραμμές πάνω από το ποτάμι, τις λαμπερές αποχρώσεις των ανθισμένων δέντρων σε κίτρινο του κίτρου και κόκκινο του γαρύφαλλου να ξεχωρίζουν δίπλα στο πράσινο.

Ένας μισοβυθισμένος κορμός δέντρου κόπηκε στα δυο και διαλύθηκε σε ένα λεπτότερο κορμό και ένα τρομακτικά γρήγορα έρποντα κροκόδειλο. Τα ψάρια σηκώνονταν τεμπέλικα, οι ψαραετοί έπεφταν πάνω τους σαν φτερωτές βόμβες. Οι πάπιες έπεφταν στο νερό για να μας αποφύγουν, ανεβοκατεβαίνοντας με κωμικό τρόπο στην επιφάνεια της λίμνης στα απόνερα μας. Περάσαμε δυο φερι, μεγάλες στεγασμένες σχεδίες με αχυρένιες οροφές, τριγυρνώντας από όχθη σε όχθη (δεν υπάρχουν γέφυρες σε αυτό το στενό). Καθώς ο ήλιος χαμήλωνε και το χρώμα του νερού άλλαζε από σμαραγδένιο πράσινο στο σχεδόν μαύρο χρώμα των φύλλων της μπανανιάς, ένα κοπάδι βοοειδών με Μπράχμα με ύβους έκανε την εμφάνισή του στα παραθαλάσσια σημεία κοντά στις όχθες, το ίδιο και οι άνθρωποι: αγόρια με μαύρα σορτσάκια τσαλαβουτούσαν, παρέες γυναικών, με τις μακριές τους φούστες βρεγμένες, να πλένονται, και να πλένουν τα μωρά και τα ρούχα τους, άντρες να ψαρεύουν από τα βαριά ξύλινα κανό τους.

Διανυκτερεύσαμε στο Κατάλυμα του Νησιού Chimino. Τα βήματα οδηγούν από το κεφαλόσκαλο προς μια μεγάλη βεράντα όπου φάγαμε, με πανοραμική θέα στον ποταμό πλαισιωμένο από τεράστια δέντρα από τα οποία κρέμονται Ισπανικά μούρα. Υπάρχουν και εδώ ερείπια των Μάγια, στα οποία δεν έχουν γίνει ανασκαφές, οπότε, το πρωί, καθώς οι λευκοί ερωδιοί γλιστρούσαν πάνω από το νερό συνεχίσαμε για την Aguateca, στο πιο απομακρυσμένο άκρο της λίμνης. Καθ’ όλη την διάρκεια του ονειρεμένου αυτού διήμερου ταξιδιού καταφέραμε να συναντήσουμε μόλις μία ακόμα μηχανοκίνητη βάρκα. Όταν φτάσαμε στο σημείο βρήκαμε στο κεφαλόσκαλο μονάχα έναν ψαρά. Είχαμε ολόκληρη την μεγάλη, τραγική, γεμάτη δέντρα πόλη δική μας και των μαϊμούδων. Αν θέλετε να διαλογιστείτε ανενόχλητοι από τους συνταξιδιώτες σας πάνω στα ερείπια, αν θέλετε να δείτε τουκάν (οπωροφάγα πτηνά με μεγάλο ράμφος) να ποζάρουν πάνω από ένα τεράστιο ιερό και αναρριχώμενες μαϊμούδες να μαζεύουν νωχελικά μούρα κουνώντας τις ουρές τους λίγα πόδια από το παλάτι κάπου Μεσοαμερικανού Οζυμανδία τότε πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείτε την Γουατεμάλα και μάλιστα σύντομα.

ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ

Στην Αντίγκουα

El Convento, 2a Avenida Norte, Antigua – 2η Λεωφόρος Βόρεια, Αντίγκουα (www.elconventoantigua.com).

Δεν είναι μοναστήρι, αλλά βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την Μονή των Καπουτσίνων και την κατεστραμμένη εκκλησία της. Το μοντέρνο αυτό ξενοδοχείο-μπουτίκ δείχνει σαν να είναι αιώνων, με τις θολωτές οροφές και τις όμορφες αναγεννησιακού στιλ πόρτες και παραθυρόφυλλα. Διαθέτει κήπο και μπαρ στην οροφή με θέα στο ηφαίστειο. Τα δωμάτια είναι μεγάλα και άνετα με ανοιχτά τζάκια, ψηλά ταβάνια, αίθρια και μπάνια που μοιάζουν με αρχαία σπήλαια (αν τα αρχαία σπήλαια ήταν τόσο πεντακάθαρα και διέθεταν ντουζιέρες με μεγάλη πίεση). Το φαγητό είναι υπέροχο. Δοκίμασα κοτόπουλο με λιγωτική σος σοκολάτα -ναι. σωστά! Δίκλινα από US$147
Mesón Panza Verde, 5a Avenida Sur, Antigua (www.panzaverde.com)

Πρόκειται για ένα πραγματικά παλιό κτίριο. Τα δωμάτια αντικρίζουν το μοναστήρι, και το ρεστοράν, που επεκτείνεται από το μοναστήρι σε μια πέτρινη αίθουσα, σερβίρει πιάτα υψηλής διεθνούς κουζίνας με λίγη από την ζωντάνια της Γουατεμάλα (δηλαδή τσίλι, κόλιαντρο και λάιμ).

Δοκίμασα τεράστιες γαρίδες στο γκριλ και αβοκάντο με κρεμμώδη υφή.
Δίκλινα από US$104
La Reunión, Antigua Golf Resort (www.lareunion.com.gt).

Ένα υπέροχο μέρος (βλέπε το κύριο άρθρο). Για τους λάτρεις του γκολφ, αναμφισβήτητα, αλλά και για οποιονδήποτε που θέλει να περπατήσει ή να περιπλανηθεί με μπάγκι (buggy) σε κάποιο απομονωμένο μέρος, και να περάσει όλη την μέρα του ατενίζοντας την παγκοσμίου φήμης θέα. Υπάρχουν δωμάτια, διαμερίσματα, και ολόκληρα σπίτια (η λέξη «μπανγκαλόου» τα αδικεί). Όλα τους είναι πολύ όμορφα σχεδιασμένα: με μαύρες πισίνες, υπαίθρια ψηφιδωτά ντους στο μέγεθος ενός γκαράζ, παλαιά ξύλινα γλυπτά, υφαντά από την Γουατεμάλα σε καλόγουστες αποχρώσεις, κατάφυτες ταράτσες με υπέρδιπλα ανάκλιντρα. Και αν σας μαγέψει η υπερρεαλιστική τελειότητα αυτού του μέρους, βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την πόλη (αν αφαιρέσει κανείς την άπειρη απόσταση από την μπροστινή πύλη). Δίκλινα από US$330

Στο Petén

Ni’tun, κοντά σε Flores, Λίμνη Petén Itzá (www.nitun.com).

Ένα συγκρότημα από ευρύχωρα, μικρά, συνδεδεμένα μεταξύ τους αλλά ανεξάρτητα σπίτια ή διαμερίσματα πάνω από την λίμνη, με σκαλιστές, ξύλινες μάσκες στα μπάνια, κεντημένα στο χέρι ριχτάρια στα κρεβάτια και παπαγάλους, τόσο φλύαρους όσο εκείνος της συνεργάτιδας του ιδιοκτήτη Bernie Mittelstaedt, της Lorena Castillo: πρωταθλήτρια κολύμβησης, γοητευτικής και εξαιρετικής μαγείρισσας. Πρόκειται για ένα φιλόξενο, μέρος με ξεχωριστή ιδιοσυγκρασία, αλλά κάτω από την εκκεντρική του εμφάνιση η καλά οργανωμένη αυτή επιχείρηση έχει μια σοβαρή οικολογική αποστολή. Τα δάπεδα, φτιαγμένα από οριζόντια κομμένους κορμούς δέντρων και οι τοίχοι από πέτρες και ξύλα αποτελούν υπόδειγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής τέχνης. Πλουσιοπάροχα γεύματα σερβίρονται έγκαιρα. Διοργανώνονται εκδρομές και θαλάσσια ταξίδια στο Flores, οι εκείνοι που αρέσκονται στο να μένουν σπίτι μπορούν να περάσουν την μέρα τους κολυμπώντας στην λίμνη. Η αίθουσα για το γεύμα είναι γεμάτη με μοναδικά και περίεργα αντικείμενα: ένας εγκέφαλος κοραλιών στο μέγεθος κεφαλής, ξυλόγλυπτες μαϊμούδες, παλιούς χάρτες και βιβλία και φανταχτερά λουλούδια στο κοινό τραπέζι, που ευνοεί τις συζητήσεις. Το φαγητό είναι εξαίσιο όπως και το κρασί, αλλά το καλύτερο μέρος είναι όταν εμφανίζεται μετά το γεύμα ο Μπέρνι με το ρούμι. Τα Casitas ξεκινούν από US$190

Jungle Lodge, Tikal ( www.junglelodgetikal.com). Το ξενοδοχείο αυτό διαθέτει μια όμορφη πισίνα αλλά κανείς έρχεται εδώ επειδή οι επισκέπτες μπορούν να περιπλανηθούν στο Tikal πριν την άφιξη των τουριστικών γκρουπ και να έχουν την επιβλητική πόλη των Μάγια όλη δική τους. Τα δίκλινα ξεκινούν από US$86

Chimino’s Island Lodge, Petexbatún Lagoon, near Sayaxché (www.chiminosisland.com). Ένα όμορφο μέρος που θυμίζει ζούγκλα, από μίλια μακριά, χτισμένο άγαρμπα στην κορυφή ενός αρχαίου συνοικισμού των Μάγια σε ένα νησί μιας πανέμορφης λίμνης. Καταφθάνει κανείς με βάρκα και κοιμάται πρακτικά έξω σε μπανγκαλόου φτιαγμένα από ξύλινους σκελετούς και προστατευτικά, υπενδεδυμένα με άκοπη πέτρα για λόγους απομόνωσης. Από το ντους μπορεί κανείς να ατενίσει την λίμνη υπό το φως των αστεριών. Υπάρχουν υπέροχα μνημεία σε μικρή απόσταση με την βάρκα, υπέροχες ευκαιρίες παρακολούθησης πτηνών, πελώρια δέντρα γεμάτα με Ισπανικά μούσκλα, η συναρπαστική εμπειρία της σχεδόν υπαίθριας διαμονής στην ζούγκλα χωρίς καμία από τις συνακόλουθες ενοχλήσεις, χειροποίητα έπιπλα φτιαγμένα από ντόπιους στο νησί, μια σκεπαστή ταράτσα με αιώρες έτοιμες για ξεκούραση. Και τέλεια ηρεμία. Δίκλινα από US$220, πλήρης διατροφή.

ΦΑΓΗΤΟ

Τα καλύτερα γεύματα

Πρωϊνό στο μικρό αεροδρόμιο κοντά στο Flores ( σε αντίθεση με τα υγρά κρουασάν στο Χίθροου):  ένα μεγάλο πιάτο από φρούτα, με ανανά, πορτοκάλι, πεπόνι, μπανάνα, ακτινίδιο, παπάγια, μάγκο, μήλο, τριμμένη καρύδα και άγριο μέλι, το οποίο απολαμβάνει κανείς υπαίθρια στην σκιά ενός κοκοφοίνικα και μιας μπουκαμβίλιας.

Πικνικ με γεύμα προετοιμασμένο για εμάς από το κατάλυμα στο Ni’tun, και σερβιρισμένο σε κινέζικα πιάτα δίπλα από μια λίμνη με κροκόδειλους κάτω από τα ερείπια της Yaxhá: καρπάτσιο ψαριών από την λίμνη με χυμό από λεμόνι, μαζί με κάππαρη και τσίλι, φρατζόλες καλαμποκίσιου ψωμιού, πίτες και σαλάτα και ένα μπουκάλι Χιλιανό λευκό οίνο.

Γεύμα στο Chimino πάνω σε μια ξύλινη ταράτσα με θέα την λίμνη. Το απαλό άγγιγμα της θάλασσας πάνω στην αποβάθρα είναι ο μόνος ήχος που θα ακούσετε έως ότου οι αλουάπες αρχίσουν να ουρλιάζουν δικαιώνοντας την ονομασία τους. Η σούπα από κουνουπίδι ήταν ο παραδοσιακός τρόπος έναρξης ενός γεύματος σε τόσο μεγάλη απόσταση από το σπίτι. Για να ακολουθήσει, φρέσκια (πιασμένη μόλις) τηγανιτή τιλάπια, ψητά κολοκύθια και κόκκινες πιπεριές, φλογερή σως και λιωμένες Μεσοαμερικάνικες πατάτες, με κρεμμώδη υφή.

Η καλύτερη γεύση που δοκίμασα ήταν σμούθι από παπάγια στο Ni’tun, σε ένα κύπελλο τόσο μεγάλο που χρειάστηκε να το κρατάω και με τα δυο μου χέρια.

ΑΓΟΡΕΣ

Οι Μάγια υφαίνουν ακόμα τα δικά τους υπέροχα ρούχα. Όλα έχουν σχέδια, χρωματικά ποικίλουν από λεπτούς συνδυασμούς του μωβ και του σάπιου μήλου ή του γήινου κόκκινου και του κιτρινόμαυρου, μέχρι πληθωρικές αντιθέσεις έντονων χρωμάτων. Τα ψώνια αποτελούν διασκέδαση, ειδικά σε αγορές ή μέρη όπως το Nim Po’t (www.nimpot.com) στην Αντίγκουα, σε καταστήματα και μουσεία λαϊκής τέχνης. Οι τοίχοι είναι διακοσμημένοι με παραδοσιακά υφάσματα (huipils), τετράγωνα κομμάτια υφάσματος που οι γυναίκες των Μάγια κεντούσαν περίτεχνα για χρόνια, και φορούσαν σαν μπλούζες. Εκεί αγόρασα ένα όμορφο βαμβακερό φουλάρι, στο κόκκινο χρώμα του γαρύφαλλου με ρίγες στο μπλε του παγονιού και έντονο κίτρινο και γέλασα με μια καρέκλα στο σχήμα του Χριστού, με το γενειοφόρο πρόσωπο του θλιμμένο, αλλά καθισμένο φιλόξενα με τας χείρας στα ισχία. Είναι μια πραγματικά Χριστιανική χώρα, μια από εκείνες που μπορεί κανείς να καθίσει στα πόδια του Μεσσία.

Στο υπέροχο μαγαζί με είδη λαϊκής τέχνης στο κατάλυμα της ζούγκλας, στο Tikal, αγόρασα μια δερμάτινη τσάντα στο μέγεθος του λαπ τοπ και ένα ριγέ μουσαμά σε κόκκινο, ώχρα και κιτρινόφαιο, και μια απομίμηση περγαμηνής, καθώς και ένα ζευγάρι παπούτσια με κόκκινες και άσπρες ρίγες, που θα φοράω όλο το καλοκαίρι.

Στο El Remate, μια πόλη κατά μήκος της ακτής της Λίμνης Petén Itzà, θα μπορούσα να μείνω όλη την βδομάδα, κολυμπώντας στην λίμνη και επισκεπτόμενος το μαγαζάκι με είδη λαϊκής τέχνης στο ξενοδοχείο El Muelle (www.elmuellehotel.com), όπου αγόρασα ένα σφαιρικό μαύρο και μπεζ μπολ από την Ονδούρα με ένα πληθωρικό σχέδιο με σαύρες, και μια ροζ τσάντα για ένα βράδυ φτιαγμένη από σχεδόν βαμβακερό ύφασμα, φτιαγμένη στο χέρι, με σειρές λαμπερών πουλιών.

Στο αεροδρόμιο της Γουατεμάλα, τα μαγαζιά λαϊκής τέχνης είναι εκπληκτικά ωραία. Αγόρασα άλλη μια τσάντα για τον ώμο και μια βαλίτσα, και οι δυο με ρίγες. Εύχομαι μόνο να είχα αγοράσει περισσότερα.

ΤΙ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΜΑΖΙ ΣΑΣ

Άνετα παπούτσια Η εξερεύνηση των πόλεων των Μάγιας περιλαμβάνει περπάτημα για μίλια και αναρρίχηση σε ερείπια. Ακόμα και αν ακολουθήσετε πιστά τα μονοπάτια θα εξακολουθήσετε να πρέπει να διασχίσετε ανηφόρες και κατηφόρες, να συναντήσετε βράχους και ρίζες δέντρων και να αναρριχηθείτε σε κάνα δυο ναούς. Ακόμα και αν βρίσκεστε σε καθιστικές διακοπές μόνο για ψώνια και καφέ, κάθε δρόμος στην Αντίγκουα είναι λιθόστρωτος, οπότε αφήστε τα τακούνια σας σπίτι.

Guatemala Moon Handbook, που περιέχει όλες τις πρακτικές πληροφορίες που χρειάζεστε, καθώς και πολλές πληροφορίες σχετικά με τον πολιτισμό των Μάγια και τον πρόσφατο εμφύλιο πόλεμο.

Αντικουνουπικό

Η ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ

Η British Airways πετά από το Χίθροου στην πόλη της Γουατεμάλα μέσω Μαϊάμι.

Η Iberia πετά εκεί μέσω Μαδρίτης.

Οι Cazenove + Loyd (www.cazloyd.com) προσφέρουν ένα ταξίδι για οχτώ ημέρες και νύχτες στην Γουατεμάλα από 4,640€ το άτομο. Στην τιμή περιλαμβάνονται δυο νύχτες με ημιδιατροφή στο El Convento στην Αντίγκουα, τρεις νύχτες με ημιδιατροφή στο Ni’tun, μια νύχτα με ύπνο και πρωϊνό (B&B) στο Jungle Lodge στο Tikal, και μια νύχτα με πλήρη διατροφή στο Chimino’s Island Lodge, καθώς και πτήσεις επιστροφής από το Ηνωμένο Βασίλειο στην Γουατεμάλα με την Iberia, όλες τις εγχώριες πτήσεις με την TACA Airlines, όλες τις μεταφορές και τους ιδιωτικούς οδηγούς.

Διάρκεια Ταξιδίου Οι πτήσεις από Λονδίνου διαρκούν περίπου 13 μισή ώρες, συμπεριλαμβανομένων των μετεπιβιβάσεων στο Μαϊάμι ή στην Μαδρίτη.

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΟΧΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΤΕ
Κατά την διάρκεια ξηρών εποχών, μεταξύ Νοεμβρίου και Μαΐου.