Ταξιδιωτικός Οδηγός για τα Νησιά Φερόες

Τα Νησιά Φερόες, τα οποία ανήκουν στο Βασίλειο της Δανίας αποτελούνται από 18 νησιά μεταξύ της Νορβηγίας και της Ισλανδίας. Η Sharron Livingston ταξίδεψε ως εκεί για να ανακαλύψει τους λόγους που καθιστούν τα Νησιά Φερόες τουριστικό προορισμό.

Περπατούσα αργά ανηφορίζοντας προς το ακρωτήριο Kollur του νησιού Έστουροϊ, για να συναντήσω τον ύψους 352 μέτρων φάρο με αμυδρή ορατότητα. Στην περιοχή επικρατούσε πυκνή ομίχλη και η πανοραμική θέα που ήλπιζα να απολαύσω κρυβόταν κάπου κάπου.

Αυτό είναι σύνηθες φαινόμενο στο σύμπλεγμα των δεκαοχτώ νήσων που συναποτελούν τα Δανικά Νησιά Φερόες. Τα νησιά βρίσκονται στα αφιλόξενα νερά του βορείου Ατλαντικού, μεταξύ Νορβηγίας και Ισλανδίας και όχι πολύ μακριά από το αρχιπέλαγος Σέτλαντ (*έξω από τις βορειοανατολικές ακτές της Σκωτίας).

Η θερμοκρασία αγγίζει στην καλύτερη περίπτωση τους 11°C αλλά σε γενικές γραμμές κυμαίνεται γύρω στους 3-7°C. Ο ουρανός είναι συχνά γκρίζος με τις ορεινές βουνοκορφές να κρύβονται συνήθως από τα στροβιλίζοντας σύννεφα. Το βραχώδες σκηνικό αδιάκοπων άπειρων εκτάσεων πρασίνου , που αποπνέει έναν σχεδόν ψηλαφητή ατμόσφαιρα μυστικισμού, προκαλεί δέος.

Οι ιστορίες για τους κρυμμένους ανθρώπους (Huldufólk) που λέγονται από τους ντόπιους μαρτυρούν αυτή την αίσθηση δέους. Λένε ότι όταν τα πράγματα πηγαίνουν ανεξήγητα κακά ( ή καλά) είναι δουλειά των μυθικών αυτών πλασμάτων.

Με την έναρξη της παράξενης ηλιοφάνειας, που βυθίζει το τοπίο στις κιτρινωπές της αποχρώσεις, το μεγαλείο των φυσικών καταπράσινων βραχωδών σχηματισμών και των λόφων και των πολύ-επίπεδων βουνών, μοιάζει να δημιουργεί μια σχεδόν θαυματουργική αντίθεση.

Τα Δανικά Νησιά Φερόες, που αντλούν την καταγωγή τους από τους Βίκινγκ, έχουν αποκτήσει την αυτονομία τους από το 1984. Το νόμιμο νόμισμα τους είναι η Δανική Κορόνα αλλά έχουν την δική τους Φεροϊκή γλώσσα, κουζίνα και πολιτισμό. Θα ήταν προσβλητική για εκείνους η προσφώνηση Δανοί.

Πρόκειται για ένα ήσυχο μέρος με μόνο 50.000 κατοίκους, οι περισσότεροι από τους οποίους μοιάζει να είναι κρυμμένοι. Εκείνοι τους οποίους συνάντησα έμοιαζαν χαρούμενοι και ήρεμοι και ασχολούνται κυρίως με την γεωργία και την κτηνοτροφία.

Το ζωικό κεφάλαιο αιγοπροβάτων ξεπερνά τον αριθμό των κατοίκων και ο καθαρός αριθμός τους έχει αφήσει το τοπίο άδεντρο αλλά με διάσπαρτες χνουδωτές άσπρες, μαύρες και ποικίλες αποχρώσεις γκρίζων και σκουρόχρωμων προβάτων. Το χώμα είναι λεπτό και σε κάθε περίπτωση «τα πρόβατα», όπως μου είπαν, «τρώνε τα πάντα».

Είναι ωραίο να κοιτά κανείς τα σπίτια και τα κτίρια, τα οποία είναι κατασκευασμένα από ξύλο- προφανώς ξύλα που ξέβρασε η θάλασσα ή εισαγόμενα ξύλα- με κεκλιμένες στέγες που είναι καλυμμένες με γρασίδι για μόνωση.

Η αεροπορική εταιρεία των Νήσων, η Atlantic Airways, συνιστά μια εγχώρια εταιρία που εκτελεί πτήσεις στο νησί Vágar. Η πρωτεύουσα Tórshavn του νησιωτικού συμπλέγματος, βρίσκεται ωστόσο στο γειτονικό νησί Streymoy, περίπου μια ώρα δρόμο μακριά. Η μετάβαση στο νησί είναι εύκολη καθώς τα νησιά συνδέονται με τούνελ. Μέσα σε μια ώρα, είχα εξερευνήσει την παλιά πόλη Tingane, για να επισκεφτώ το μνημείο του πρώτου κοινοβουλίου.

Εκτός από την πεζοπορία δεν υπάρχουν πολλά για να κάνει κανείς στα Νησιά Φερόες. Εγώ αποτόλμησα να διασχίζω ένα δύσβατο μονοπάτι 10 χλμ ως το Kirkjubøur, το πνευματικό κέντρο των Νησιών Φερόες, στην άλλη πλευρά του νησιού. Υπάρχουν ενδιαφέροντα πράγματα για να δει κανείς εκεί, όπως τα ερείπια Καθεδρικού του Οσ. Μάγνου, που εγκαταλείφθηκε όταν ο Λουθηρανισμός έγινε η επίσημη θρησκεία κατά τον 16ο αιώνα. Επίσης υπάρχει το Roykstovan, το αρχαιότερο διαρκώς κατοικούμενο ξύλινο σπίτι στον κόσμο, η οροφή του οποίου είναι καλυμμένη με γρασίδι, που αποτέλεσε την οικία 17 γενεών της οικογενείας Paturson.

Η κουζίνα σε αυτά τα μέρη ίσως να μην ανταποκρίνεται στις προτιμήσεις και το γούστο κάθε επισκέπτη και σίγουρα δεν ανταποκρίνεται στο δικό μου. Για αυτό το λόγο δέχτηκα την καθοδήγηση του Johannes Paturson για το γεύμα. Η επιλογή του αποτελείτο φυσικά από Φεροϊκές λιχουδιές όπως το κρέας και το λίπος της φάλαινας. Ευτυχώς, υπήρχε επίσης λίγος μπακαλιάρος παστός, τον οποίο απόλαυσα συνοδεύοντας τον με μπύρα.

Στο Dúvugarður, στο γραφικό παρά την καταχνιά χωριό του Saksun, πήρα μια γεύση του πως ήταν η ζωή. Ένα μικρό σπίτι, όπου έμενε κάποτε ζούσε ένας κτηνοτρόφος με την οικογένεια του, έχει μετατραπεί σε μουσείο για τις επόμενες γενεές. Το δωμάτιο του καπνού είναι φυσικά κεντρική θέση στο μουσείο αυτό και φυσικά το μαλλί είναι πολύτιμο εδώ πέρα και εδώ βρισκόταν το σημείο όπου οι γυναίκες το ύφαιναν ενώ οι άντρες βρίσκονταν έξω φροντίζοντας το κοπάδι.

Μάλιστα, το μαλλί από αυτά τα μέρη παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην εκπομπή «The Killing» που προβλήθηκε από το κανάλι BBC 4. Η Sarah Lund φορούσε μια μπλούζα από το κατάστημα μόδα με πλεκτά είδη, Guðrun & Guðrun, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης.

Είναι άλλο πράγμα να διασχίζεις το νησί με τα πόδια και αρκετά διαφορετικό να το ατενίζεις από την θάλασσα. Το επεχείρησα επιβαίνοντας σε ένα φέρι από το Tórshavn για να αποπλεύσω με το Nordlysid, ένα σκάφος με πολλά κατάρτια, προς το νησί Nólsoy, όπου ζουν μόλις 40 άνθρωποι. Αργότερα πραγματοποίησα μια εκδρομή με πλοίο στην πόλη Vestmanna, πλέοντας προς τις βραχώδεις ακτές και τα στενά κανάλια του νησιού. Εντόπισα κάνα δυο φώκιες αλλά απογοητεύτηκα που μπόρεσα να δω μόνο μια από τις δυο αρκτικές φρατέρκουλες, τα περίφημα πουλιά που ζουν (και τρώγονται) στις Φερόες. Οι καμινάδες είναι απίστευτα ψηλές και το πλοίο κατέβαινε βαθιά στις σπηλιές, ώστε να μπορούμε να δούμε τους κέπφους και τα γλαρόνια που φώλιαζαν.

Οι Φερόες δεν προσφέρονται για τους λάτρεις της θάλασσας καθώς δεν διαθέτει ακτές στις οποίες θα μπορούσε να αναφερθεί κανείς και η έλλειψη ηλιόλουστων ημερών δεν ευνοεί το μαύρισμα. Υπάρχει μια μικρή παραλία στο Gjógv, όπου οι λάτρεις της κολύμβησης βουτούν σε νερά, η θερμοκρασία των οποίων δεν ξεπερνά τους 8 C.

Δεν υπάρχουν καταστήματα σχεδιαστών μόδας- αλλά υπάρχουν πολλές καλοσχεδιασμένες μάλλινες μπλούζες- δεν υπάρχουν θέρετρα σπα, ούτε στέκια για ποτό ενώ το νησί διαθέτει μόνο κάποια ρεστοράν ελλιπούς γαστρονομικής κουλτούρας. Τα νησιά αυτά ενδείκνυνται για εκείνους που αρέσκονται στον απλό τρόπο ζωής, διαθέτουν ένα καλό ζευγάρι παπουτσιών πεζοπορίας, αντοχή για να αναρριχηθούν σε αυτά τα βράχια και για να διασχίσουν την τεράστια, επιφανειακά απέραντο αυτό ακρωτήρι μόνο και μόνο για την απλή απόλαυση της σύλληψης της φύσης στην πιο αγνή της μορφή – και ίσως για μια κλεφτή ματιά στους κρυμμένους ανθρώπους.

Πετάξαμε από την Αθήνα προς το Λονδίνο με την Aegean Airlines και έπειτα από το Λονδίνο προς το Vágar με την εθνική αερογραμμή των Νησιών Φερόες, την Atlantic Airways. Μείναμε στο ξενοδοχείο Hotel Føroyar στο Tórshavn.

VN:F [1.9.20_1166]
Rating: 9.0/10 (2 votes cast)
FacebookTwitterPinterest