Οικοτουρισμός στην
Η τάση φυγής των κατοίκων των πόλεων, για μικρά ή μεγάλα χρονικά διαστήματα, μονοήμερων και πολυήμερων αποδράσεων, έχει συμβάλει άμεσα στην ανάπτυξη του oικοτουρισμού (οίκος + τουρισμός), την προσέγγιση του oίκου αυτών, δηλαδή του φυσικού περιβάλλοντος.
Προσέγγιση στη στεριά και τη θάλασσα, στον ολοκάθαρο βουνίσιο αέρα και τις παγωμένες χιονοδρομικές πίστες, στις δασωμένες καταπράσινες πλαγιές και τα μονοπάτια τους, στα ολοκάθαρα κρυστάλλινα απολαυστικά ακρογιάλια, στις λίμνες, στα ποτάμια, στα σπήλαια, στα αναρριχητικά πεδία, στους φυσικούς βιότοπους, στον απέραντο βυθό, στους κυνηγότοπους. Η πεζοπορία, η ορειβασία, η χιονοδρομία, η αναρρίχηση, η σπηλαιολογία, το ράφτινγκ, το κολύμπι, η κατάδυση, το ψάρεμα, το κυνήγι, θα αποτελέσουν την ενασχόληση, αναλόγως των διαθέσεών μας, στην καρδιά της μητέρας φύσης. Ανάμεσα στα περιβόλια και τους κήπους γραφικών παραδοσιακών οικισμών, που θα προσφέρουν βιολογική διατροφή και ανάπαυση μακριά από τη ζωή των μεγαλουπόλεων, θα δοθεί η ευκαιρία ανασύστασης ψυχής και σώματος.
Κάλλιστη των επιλογών μας για οικοτουριστική πρόσβαση είναι η Πελοπόννησος.
Βουνά με πάμπλουτο ενδιαφέρον, όπως ο Ταΰγετος, ο Πάρνωνας, η Κυλλήνη (ή Ζήρεια), ο Χελμός, το Μαίναλο, ο Σαϊτάς, το Αρτεμίσιο, το Αραχναίο και άλλα μικρότερα. Φιδωτές διαδρομές, αρκετές από τις οποίες περνούν από πέτρινα χωριά και διασχίζουν μεγάλες εκτάσεις δασών ολόγεμα από έλατα, μαυρόπευκα και τόσα άλλα φυτά της πάμπλουτης πελοποννησιακής χλωρίδας. Υπερήφανη η περιοχή αυτή, αφού φιλοξενεί ένα από τα δύο μοναδικά δάση κέδρου στον κόσμο γύρω από τη Μονή Μαλεβής. Ακόμη και στην ερημική ολόγεμη αμμόλοφους Ελαφόνησο, θα δούμε τον ενδημικό μοναδικό κέδρο στη Γη να αναπτύσσεται με δέντρα χιλιετηρίδων. Στην κοραλλιογενή αμμουδιά της ήλθαν σπόροι με τα κύματα από την Αφρική και ρίζωσαν τα σπάνια άγρια αγκιναράκια. Η μοναδική κιτρινοπορτοκαλί τουλίπα στο Χιονοβούνι και στον Μαλέα, που μοιάζει με φλόγα και τη λένε και «φαναράκι». Η κατακίτρινη τουλίπα της Ζήρειας, ακόμη και το σπάνιο απολιθωμένο δάσος του Κάβο-Μαλιά.
Μοναδικό το σπήλαιο-υπόγειο ποτάμι της Γλυφάδας Διρού, μοναδικό σε ανάπτυξη τεράστιων λεκανών «λιμνών» το σπήλαιο στα Καστριά. Ένα από τα δύο στον κόσμο με την τεράστια ανάπτυξη σταλακτιτών και σταλαγμιτών, το σπήλαιο ’γιος Ανδρέας στην Καστανιά Βοιών, που μόλις δόθηκε στον τουρισμό. Δεκάδες εξερευνημένων ακόμη, αλλά και εκατοντάδες περιμένουν τον επίδοξο εξερευνητή τους να αποκαλύψει τα προαιώνια μυστικά τους.
Ποτάμια σαν τον Ευρώτα, που διασχίζοντας την λακεδαιμόνια πεδιάδα, αλλά και αυτήν του Έλους, ποτίζει περιβόλια με πεντανόστιμους ασυναγώνιστους καρπούς. Πολλά κατεβατά και κρυστάλλινα νερά στις πλαγιές του Μοριά περιμένουν να μας προσφέρουν περιπέτειες και αναψυχή με ράφτινγκ, καγιάκ, πολύωρες διασχίσεις. Είναι ο Λάδωνας, ο Αλφειός, ο Λούσιος, ο Σμήνος, η Νέδα.
Υπάρχουν πολλά φαράγγια, άλλα ξηρά, άλλα με νερά όλων των διαθέσεων και επιλογών. Με ραπέλ, καταρράκτες ή προσβάσιμα. Του Ριντόμου, Βυρού, Νούπαντης, Ανάκωλου, Ζερμπάνιτσας, Λούλουγγα, Τάνου, Μπαλοκαιριού, Θόα, Λαφότραφου, Βουραϊκού, Φόνισσας, Μιδέας και τόσα άλλα.
Σε μια πανέμορφη φύση σαν της Πελοποννήσου, αναπτύχθηκαν στους αιώνες που πέρασαν πολιτισμοί, οι οποίοι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη ζωή του ανθρώπου και στην εξέλιξη μέχρι τις μέρες μας. Τεράστιας αξίας μνημεία στέκονται ακόμη και σήμερα αγέρωχα να μας θυμίζουν την ιστορία αυτού του τόπου και μας περιμένουν να τα επισκεφθούμε. Αρχαίες πόλεις με βασιλικούς τάφους και ακροπόλεις. Ιερά και μοναστήρια. Φρούρια και πύργοι δεσπόζουν βιγλάτορες της λευτεριάς. Επαληθεύουν την αγάπη αυτών που κατοίκησαν μια τόσο σπάνια γη, τη γη της Πελοποννήσου, με πανέμορφη φύση, μοναδικά μνημεία και γραφικά χωριά, στα οποία κατοικούν και μας περιμένουν ζεστοί και φιλόξενοι άνθρωποι.
Η Πελοπόννησος αναδεικνύεται ό,τι καλύτερο για οικοτουριστική προσέγγιση, γιατί στο χρυσό αυτό φύλλο, ριγμένο στο πέλαγος, οι επισκέπτες μπορούν να βρούν ό,τι ποθεί η καρδιά τους, ό,τι αναζητά η ψυχή τους!
