H Σαντορίνη δεν είναι μόνο η Καλδέρα, το ηφαίστειο, το Καμάρι και τα εστιατόρια με θέα το ηφαίστειο στα Φηρά. Φυσικά, τίποτα δε συγκρίνεται με ένα απογευματινό καφέ κάπου ήσυχα στο Ημεροβίγλι, με θεα το Αιγαίο και τον ηλιο να ξεκινάει να δύσει. Όμως, υπαρχουν κι άλλα πέρα από ολα αυτα. Κατ’ αρχάς, ποιος είπε ότι η Σαντορίνη δεν έχει ωραιες παραλίες; Η μαύρη παραλία, που απλώνεται κατά μήκος των οικισμών Καμάρι, Περίσσα, Περίβολος και Μονόλιθος είναι οργανωμένη, με ομπρέλες, beach bar κλπ. Η Κόκκινη παραλία, με μια μικρή δυσκολία στην κατάβαση είναι απίστευτης ομορφιάς, ενώ στην Ασπτρη παραλία, που δεν κατάφερα να πάω, η πρόσβαση γίνεται μόνο με καραβάκι. Σπάνιας ομορφιάς παραλία είναι η Βλυχάδα. Απλώνεται σε μήκος αρκετ΄ψν εκατοντάδων μετρων, ενώ το δυτικό της άκρο προσφέρεται και για γυμνισμό. Χαρακτηριστικό της παραλιας είναι τα σκαλιστά πελωρια βράχια που «σκεπαζουν την παραλία, με πολλούς να την παρομοιάζουν με σεληνιακό τοπίο. Εντυπωσιακη παραλια είναι και αυτή του Κολούμπου, μια ερημική παραλία στο βόρειο μέρος του νησιου, με τη χαρακτηριστική σπηλιά στο ένα άκρο του.
Η Σαντορίνη,φυσικά, έχει και πολλα αξιοθεατα, σχετιζόμενα, όχι μόνο με την ηφαιστειακή δραση στο νησί, αλλα και το αρχαίο και ενετικο παρελθόν της. Σίγουρα πρέπει να κανετε μια βόλτα στο ηφαίστειο με τις θερμές πηγές, και να τη συνδυάσετε με μια επίσκεψη στην μικρή και πολυ γραφική Θηρασιά, για φρέσκο ψάρι. Στην ενδοχώρα της Σαντορίνης, αξίζει το καστέλι στο Εμπορείο, αλλά και ο μεσαιωνικός οικισμός του Πύργου. Για τους λάτρεις της πεζοπορίας, υπάρχει ενα «μυστικό» μονοπάτι κατά μήκος της καλδερας, που απλώνεται από ταΦηρα ως την Οία. Οπλιστείτε με αντιηλιακό, καπελο, μπόλικο νερό και μην ξεχάσετε τη φωτογραφική μηχανή.
Από φαγητό, το «Μεταξύ μας» στην Έξω Γωνιά και ο Νικόλας στα Φηρά είναι δύο παραδοσιακά ταβερνάκια, που αξίζει να τιμήσει κανείς εάν το ζητουμενό του δεν είναι μοναχά η θέα της Καλδέρας στα Φηρά.